“خوش بین” یا “امیدوار” به گفت وگوهای تهران _واشنگتن؟

حقیقت این است که هیچ کس در مورد متن و محتوایی که شنیده و شنیده است به جز مخاطبان پشت جدول ماچروس و تصمیمات در تهران و واشنگتن نشنیده است. به عبارت دیگر بیشتر اظهار نظر و تحلیل در درک افلاطونی از آنچه اتفاق می افتد منتشر می شود. از آنجا که ترجیحات مذاکرات تا زمانی که به نقطه تعادل یا آشتی در دو سطح از رابطه یا استقرار درگیری برسند حساس هستند. فکر کردن در مورد مکالمات اصلی به عنوان متغیرهای اصلی به عنوان متغیرهای کلیدی آسان است. چنین الزامات در هر معامله بین دو طرف متداول است. اما آیا برنامه واحد توسط طرف مقابل اعتبار داده می شود؟ بستگی به سبک و موقعیت طرفین دارد. تهران هرگز خود را در شرایطی ندیده است و نمی بیند که می خواهد با خواسته ها با اصول و اعتبار آنها سازگار باشد. اصول گفتگو یا مذاکره مبتنی بر مذاکره و مهارت برای نشان دادن هر حزب است.

ردیف چهارم مذاکرات در مسقط اظهار داشت که تهران مربوط به دونالد ترامپ است. در عوض آنها در آینده نزدیک گفتگو را پشت سر گذاشته اند. بحث و گفتگو در ایالات متحده برخلاف جو جنگ گل سرخ. در اسرائیل گفتار مداوم و دسترسی به یک تعادل مسالمت آمیز بین خواسته های هر دو طرف برای افزایش شدت استرس. این چیزی نیست که تل آویو می خواهد. با این حال با وجود همه درگیری های تبلیغاتی واشنگتن در مورد تشخیص منافع استراتژیک خود در مذاکرات.

واشنگتن به درستی درک کرده است که بر خلاف اسرائیل اسرائیلی که به عواقب اقدامات خود فکر نمی کنند و آنها خود را برای تکمیل حساب های خود می سازند. بنابراین آنها در تلاشند تا در بدن دولت ایالات متحده در تل آویو و هواداران وی گرفتار شوند. این هشدار تاریخ طولانی در تاریخ واشنگتن -tel Aviv دارد. نخست وزیر نخست وزیر اسرائیل اکنون بنیامین نتانیاهو از ترامپ نه تنها ایران بلکه گاز و یمن را نیز در مورد آن.

با این حال بیش از این که او می خواهد بخواهد خود را در برش های انتخاب عمومی دقیق تر کند. واقعیت های جهان امروز در روزهای دوم ریاست جمهوری ایالات متحده در روز دوم ریاست جمهوری ایالات متحده تأیید شده است. در مصاحبه ای با تهران ترامپ فهمید که او نمی تواند تمام آنچه را که می خواهد بخواهد اما آن را از آنچه می توان به دست آورد رضایت داد. تهران مراقب و مراقب است که اگر صحبت کند باید از رویکرد سیاست خارجی خود خارج شود. به همین دلیل است که بازپرداخت تحریک آمیز افراط گرایان و شبه نظامیان در واشنگتن و تل آویو باید بر مدار عصبی عصبی تأثیر بگذارد.

اکنون صبر می کنیم و می بینیم که ماهیت مخفی و روند مکالمه چقدر اتفاق می افتد. بدیهی است که این است که هر دو طرف قبلاً خواسته های مذاکرات میوه را نشان داده اند. بقیه مشکلات کسانی که به درک و تحلیل آنها از چهار خط مکالمات تهران و واشنگتن مشکوک هستند.