ترامپ و سرنوشت جنگ اوکراین؛ صلح آمریکایی با ورژن کُره‌ای

خبرگزاری تینو مدرن– مریم خرمایی: 24 ساعت دیگر به پایان می رسد; البته تحت نظر رئیس جمهور ترامپ.

برخی شمارش معکوس برای پایان جنگ در اوکراین را آغاز کرده‌اند – جنگی که او می‌گوید اگر کلید کاخ سفید در انتخابات 2020 به او داده می‌شد هرگز رخ نمی‌داد.

وقتی از او پرسیده شد که چرا چنین ادعایی می کند، پاسخ داد: چون پوتین می داند، من دیوانه هستم.

از آنجایی که ترامپ ادامه هزینه ها در خاک اروپا را برخلاف شعار «اول آمریکا» می بیند، به آتش بسی به نام «توقف دائمی خصومت ها» می شتابد.

اکنون فیل به دفتر بیضی شکل بازگشته است و همه چیز دوباره در روابط ایالات متحده و جهان غیرقابل پیش بینی شده است. با این حال، به نظر نمی رسد رهبر کرملین در مورد برخورد با این وضعیت چندان نگران باشد.

پس از اعلام نتایج انتخابات 2024، ارتباط تلفنی بین این دو نفر برقرار نشد. اما همتای روس در اولین اظهارنظر عمومی خود به ترامپ تبریک گفت و او را شجاع خواند و آمادگی خود را برای گفتگو اعلام کرد.

اما هزاران کیلومتر دورتر از کیف، همتای اوکراینی غمگین به نظر می رسد. زیرا روزنامه ها قبلاً تیترهای «زلنسکی پس از از دست دادن حمایت آمریکا پای میز مذاکره می آید» را منتشر کرده اند.

تقریباً از ماه های اول جنگ در اوکراین در فوریه 2022، کانال های ارتباطی دولت دموکراتیک واشنگتن با روسیه بسته شد و رهبران اروپا برای مدت طولانی (حدود 2 سال) با پوتین در ارتباط بودند. سطح یک کلمه

اما با انتخاب مجدد ترامپ، برای همگان روشن است که دیر یا زود، جایی در کاخ سفید یا کرملین، تلفن زنگ خواهد خورد و خط نامرئی دیپلماسی یخ روابط مسکو و واشنگتن را خواهد شکست.

این سرنوشت اجتناب ناپذیر برای بلوک روژاوا نیز توصیف شده است. از آنجا که اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، تلفن را برداشت و شماره پوتین را 10 روز پس از تایید پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا گرفت – اقدامی که زلنسکی آن را به “باز کردن جعبه پاندورا” تشبیه کرد که به گفته وی، می تواند شروع یک تور جدید باشد از شر

رئیس جمهور اوکراین نگران است که تماس شولتز مقدمه ای برای از سرگیری تماس سایر رهبران غربی با رهبر کرملین باشد که می تواند به پوتین کمک کند تا از انزوایی که در دو سال گذشته بر او تحمیل شده بود خارج شود.

اما آیا چهل و هفتمین رئیس جمهور منتخب ایالات متحده واقعاً برنامه ای برای برون رفت از بحران اوکراین دارد؟

پاسخ موثق مجله «پولیتیکو» به این پاسخ منفی است و دلیل آن این است که ترامپ هیچ تیمی را برای کار بر روی طرح صلح منظم (آتش‌بس) منصوب نکرده است و مشاورانش با وجود درک واقعیت نظامی با یکدیگر اختلاف دارند.

پس از این توافق، بحران اوکراین از یک “جنگ فرسایشی” به یک “بازی هویتی-سیاسی بلندمدت” تبدیل خواهد شد – بازی که در پایان روز برنده و بازنده مشخص می شود.

حال اگر بر اساس احتمال برنامه ای داشته باشد، آن را چگونه پایه ریزی می کند؟

در پاسخ به این سوال دو واقعیت را باید در نظر گرفت:

* زمان دقیق مشخص نیست، اما قطعاً پایان دادن یا حداقل توقف جنگ در اوکراین یکی از اولویت های ترامپ در هنگام ورود به کاخ سفید است. این را می توان از ترکیب اعضای کابینه که بیشتر تمرکزشان بر روی چین است، مشهود است و در اظهارات خود، اصرار کی یف برای بازگرداندن مناطق از دست رفته را زیر سوال می برند.

* شاید ترامپ شرایط ایجاد صلح پایدار بین مسکو و کی یف را نداشته باشد، اما چون ادامه هزینه ها در خاک اروپا را برخلاف شعار «اول آمریکا» می بیند، برای برقراری یک دولت آتش بس عجله دارد. که به آن «قطع دائمی مخاصمات» می گویند.

تاکنون، رسانه‌ها، هرکدام بر اساس ظن خود و بر اساس اظهارات افراد آشنا به سیاست ترامپ، چشم‌اندازی از این آتش‌بس احتمالی ارائه کرده‌اند که در نتیجه تصویری مخدوش ایجاد می‌کند که برای ثبات بر سه گانه اصلی متکی است:

*کیف مخالف این است که حداقل بخشی از زمین خود را که در حال حاضر در دست روسیه است، واگذار کند.

*تداوم حمایت از اوکراین در ازای به تعویق انداختن عضویت آن کشور در ناتو، اعمال بخش بزرگی از کمک های تسلیحاتی به اروپا و ارائه حمایت های مشاوره ای و سیاسی از ایالات متحده.

*ایجاد منطقه حائل (غیر مردمی و غیرنظامی) به طول 1300 کیلومتر در مرز دو کشور.

اگر دیدگاه ترامپ مبنی بر پایان دادن به جنگ در اوکراین در چنین چارچوبی اجرا شود، مسکو و کی‌یف هرکدام تا حدی مواضع قبلی خود را به خطر می‌اندازند: این بدان معناست که اوکراین قلمرو خود را تسلیم می‌کند و روسیه با تاخیر موافقت می‌کند (و نه عقب‌نشینی) کیف از ناتو).

کره ای شدن یا کره ای شدن بحران اوکراین، قاره سبز را برای مدتی طولانی در وضعیت بلاتکلیفی قرار خواهد داد که در آن روسیه و اروپا دست به دست هم داده و منتظر اشتباه طرف مقابل هستند.

در نگاه اول، نتیجه چنین توافقی ممکن است این باشد که بیشتر برگه های برنده به دست پوتین بیفتد. زیرا به هر حال آنچه را که «سرزمین و ملت روسیه» می داند از «جریان نئونازی مستقر در کیف» پس خواهد گرفت. اما حقیقت این است که پس از این توافق، بحران اوکراین از یک «جنگ شکست» به یک «بازی هویتی-سیاسی بلندمدت» تبدیل می‌شود – بازی‌ای که در نهایت برندگان و بازندگان آن مشخص می‌شوند.

آنچه این طرح را نه تنها برای روسیه، بلکه برای کل اروپا خطرناک می کند، ساخت دیوار حائل بین روسیه و اوکراین است، مانند دیوار بین دو کره.

کره ای کردن یا کره ای کردن بحران اوکراین، قاره سبز را برای مدت طولانی در وضعیت عدم اطمینان قرار می دهد، جایی که روسیه و اروپا منتظر اشتباه طرف های دیگر خواهند بود.

اگر ترامپ بتواند پوتین را مجبور به پذیرش چنین طرحی کند، بازی هوشمندانه ای را آغاز کرده است که در آن روسیه و اروپا همزمان متوقف شده اند.

تمایل مسکو برای انجام چنین بازی تا حدودی به نتایج محاسبات داخلی کرملین در مورد وضعیت میدانی، قابلیت های تسلیحاتی و پایگاه اقتصادی روسیه بستگی دارد. اگر هزینه ادامه جنگ فرسایشی برای پوتین معقول به نظر نمی رسد، او در بازی ترامپ – که منحصراً به ساختارهای فرهنگی مرتبط است – برای خرید زمان تردیدی نخواهد داشت.

به نظر می رسد که زلنسکی نیز آماده ورود به این بازی است و بیشتر امیدوار است برای اطمینان از بقای خود در قدرت، زمان بخرد. دیروز او از تلاش برای پیش نویس طرحی 10 ماده ای خبر داد که دکترینی اساسی برای مقاومت اوکراین محسوب می شود و شامل «حاکمیت فرهنگی و دیپلماسی فرهنگی» می شود.

تمایل مسکو برای انجام چنین بازی تا حدودی به نتایج محاسبات داخلی کرملین در مورد وضعیت میدانی، قابلیت های تسلیحاتی و پایگاه اقتصادی روسیه بستگی دارد.

وقتی به ضرورت شعله‌ور کردن آتش جنگ اوکراین از چشم پوتین نگاه می‌کنیم، اهمیت بازی در نقش قهرمان فرهنگ را درک می‌کنیم. او مردی است که می گوید اوکراین مدرن مدیون «یوسف استالین» است و بیش از یک همسایه، او را بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ روسیه می دانند.

از نظر هویت ملی، روسیه بزرگ هرگز در ذهن پوتین شکست نخورده است، پوتین در سخنرانی خود در پوتین به وضوح به فرهنگ، مذهب و پیوندهای قومی مشترک بین مردم روسیه و اوکراین اشاره کرد. آغاز جنگ به مناسبت به رسمیت شناختن جمهوری های لوهانسک و دونتسک

این اصرار نشان می دهد که بر اساس نظر رهبر کرملین، بدون توجه به مرزهای جغرافیایی، ملت های روسیه، بلاروس و اوکراین در بستری معنوی به هم متصل هستند و ایجاد دیوار بین آنها در درازمدت خطرناک است. – خطری که نه تنها ترامپ به خوبی از آن آگاه است. اما او همچنین می خواهد با آن بازی کند.