مکان هایی به نام دروازه ای به دنیای دیگر

انسان همواره مجذوب ناشناخته ها بوده است؛ ایده ی جهان های موازی ابعاد دیگر و امکان عبور از مرزهای واقعیت ما یکی از این جذابیت هاست. در طول تاریخ و در فرهنگ های مختلف داستان ها و افسانه هایی درباره ی مکان هایی بر روی زمین شکل گرفته اند که گفته می شود نقاط اتصال یا دروازه هایی به این قلمروهای دیگر هستند. این مکان ها چه واقعی باشند چه زاده ی خیال کنجکاوی عمیقی را برمی انگیزند: آیا واقعاً نقاطی وجود دارند که بتوانند پلی بین دنیای ما و جهان های ناشناخته باشند؟ این محتوا به بررسی این مفهوم مشهورترین مکان هایی که در افسانه ها چنین نقشی دارند ریشه های این باورها و نگاهی به تئوری های علمی مرتبط با این ایده می پردازد.

مفهوم «دروازه به جهان های دیگر» صرفاً به معنای یک در فیزیکی نیست بلکه نقطه ای است که در باورها یا داستان ها امکان عبور از واقعیت شناخته شده ی ما به قلمرویی متفاوت را فراهم می کند. این قلمرو می تواند یک بُعد موازی یک جهان روحانی دنیای زیرین (جهنم یا دنیای مردگان) یا حتی یک مکان فیزیکی بسیار دوردست یا پنهان باشد. ایده اصلی بر پایه وجود مرزهای نفوذپذیر بین واقعیت های مختلف استوار است جایی که قوانین فیزیکی یا منطقی ما ممکن است کارایی نداشته باشند.

دروازه ها می توانند طبیعی (مانند غارها دریاچه ها یا کوه ها) یا ساخته ی دست انسان (مانند بناهای باستانی یا معابد) باشند. در بسیاری از فرهنگ ها این نقاط با انرژی های خاص موجودات فراطبیعی یا ارتباط با اجداد و خدایان مرتبط دانسته می شوند. این باورها اغلب ریشه در تلاش انسان برای توضیح پدیده های غیرعادی یا درک جایگاه خود در کیهان دارند.

افسانه ها و اساطیر در سراسر جهان پر از داستان هایی درباره ی مکان هایی هستند که به عنوان نقاط اتصال با جهان های دیگر شناخته می شوند. این مکان ها اغلب با رمز و راز خطر یا دسترسی به دانش یا قدرت های ماورایی همراهند. آن ها نه تنها در داستان ها نقش دارند بلکه گاهی اوقات به بخشی از باورهای فرهنگی و حتی مناسک تبدیل شده اند.

یکی از معروف ترین مکان هایی که در فرهنگ عامه به عنوان یک دروازه ی احتمالی مطرح شده مثلث برمودا است. این منطقه در اقیانوس اطلس شمالی بین برمودا فلوریدا و پورتوریکو به دلیل ناپدید شدن مرموز هواپیماها و کشتی ها شهرت یافته است. هرچند توضیحات علمی و طبیعی متعددی برای این حوادث ارائه شده اما در داستان ها و تئوری های توطئه مثلث برمودا اغلب به پدیده های فراطبیعی مانند پورتال های زمانی یا دروازه های بُعدی نسبت داده می شود که وسایل نقلیه را به جهان های دیگر می کشند.

در اساطیر شرقی به ویژه در بودیسم و هندوئیسم تبتی داستان هایی درباره ی شهرهای زیرزمینی یا پنهان مانند آگارتا و شامبالا وجود دارد. آگارتا اغلب به عنوان یک شبکه وسیع از تونل ها و شهرهای زیرزمینی توصیف می شود که مرکز آن در زیر هیمالیا قرار دارد و محل زندگی موجودات پیشرفته یا روشن بین است. شامبالا نیز به عنوان یک پادشاهی عرفانی یا یک شهر پنهان شناخته می شود که دسترسی به آن تنها برای افراد خاص و از طریق دروازه هایی مخفی یا معنوی امکان پذیر است.

این مکان ها نمادی از آرمان شهر یا قلمرویی با دانش و معنویت والا هستند و باور به وجود آن ها بخشی از سنت های باطنی و جستجوهای روحانی است. داستان ها اغلب مسیرهای سخت و پرمخاطره ای را برای رسیدن به این دروازه ها توصیف می کنند که نشان دهنده دشواری دستیابی به روشنایی یا ورود به این قلمروهای برتر است.

در بسیاری از فرهنگ ها مکان هایی با فعالیت های زمین شناسی غیرعادی مانند آتشفشان ها غارهای عمیق یا چشمه های آب گرم سمی به عنوان دهانه های جهنم یا ورودی هایی به دنیای زیرین تلقی می شدند. یونانیان باستان مکان هایی مانند آئرنوم (Aernon) در نزدیکی کومائه را به عنوان ورودی به قلمرو هادس می دیدند. این مکان ها اغلب با ترس مرگ و موجودات اهریمنی مرتبط بودند و باور بر این بود که مرز بین دنیای زندگان و مردگان در این نقاط نازک می شود.

این باورها اغلب ناشی از تلاش برای توضیح پدیده های طبیعی غیرقابل درک یا تجسم مفاهیم متافیزیکی مانند جهنم یا دنیای پس از مرگ در قالب مکان های فیزیکی بودند. آن ها همچنین در شکل گیری مناسک و آیین های مذهبی مرتبط با مرگ و جهان مردگان نقش داشته اند.

بسیاری از مکان های مقدس در سراسر جهان از معابد باستانی و اهرام گرفته تا کوه ها و غارهای خاص به عنوان نقاطی در نظر گرفته می شوند که ارتباط بین دنیای مادی و معنوی در آن ها قوی تر است. این مکان ها اغلب محل عبادت مدیتیشن یا انجام مناسک خاصی هستند که هدف آن ها برقراری ارتباط با خدایان ارواح یا نیروهای کیهانی است.

در این دیدگاه خود مکان مقدس به مثابه یک دروازه عمل می کند؛ نه لزوماً برای عبور فیزیکی به دنیای دیگر بلکه به عنوان نقطه ای که در آن حجاب بین دو جهان نازک شده و امکان دریافت پیام شفا یا تجربه های معنوی فراهم می شود. این مکان ها اغلب دارای انرژی خاصی تلقی می شوند و بازدیدکنندگان با هدف اتصال با قلمروهای بالاتر به آن ها مراجعه می کنند.

با وجود ریشه های عمیق مفهوم دروازه به جهان های دیگر در افسانه ها و باورهای معنوی آیا علم نیز می تواند نگاهی به این ایده داشته باشد؟ در فیزیک نظری مفاهیمی وجود دارند که به نوعی با ایده اتصال نقاط دوردست در فضا یا حتی عبور به ابعاد دیگر همپوشانی دارند هرچند با تعاریف و شواهد کاملاً متفاوت.

یکی از این مفاهیم کرم چاله ها (Wormholes) یا تونل های فضازمان هستند. بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین کرم چاله ها ساختارهای فرضی در فضازمان هستند که می توانند دو نقطه بسیار دوردست را به هم متصل کنند و مسیری میان بر برای سفر باشند. برخی نظریه ها حتی مطرح می کنند که کرم چاله ها ممکن است به ابعاد دیگر یا جهان های موازی متصل شوند.

با این حال تأکید بر این نکته ضروری است که کرم چاله ها صرفاً سازه های نظری هستند و وجود آن ها هنوز اثبات نشده است. حتی اگر وجود داشته باشند پایداری آن ها امکان عبور از آن ها و ارتباط احتمالی شان با مفاهیم افسانه ای دروازه ها موضوعاتی کاملاً در حد فرضیه و گمانه زنی علمی باقی می مانند و با داستان های عامیانه تفاوت اساسی دارند.

ایده ی دروازه به جهان های دیگر موضوعی بسیار جذاب برای نویسندگان و فیلمسازان بوده و به شدت در ادبیات و سینما مورد کاوش قرار گرفته است. در ژانرهای فانتزی و علمی-تخیلی پورتال ها استارگیت ها یا شکاف های بُعدی اغلب به عنوان ابزارهای اصلی داستان برای جابه جایی شخصیت ها بین جهان ها معرفی موجودات بیگانه یا ایجاد درگیری های بین بعدی استفاده می شوند.

از داستان های فانتزی کلاسیک مانند سرگذشت نارنیا (The Chronicles of Narnia) که کمد لباس در آن به عنوان دروازه ای به دنیایی دیگر عمل می کند تا مجموعه های علمی-تخیلی مدرن مانند استارگیت (Stargate) که شبکه ای از دروازه ها را برای سفر بین سیارات معرفی می کند این مفهوم به طرق مختلفی به تصویر کشیده شده است. این بازنمایی ها نه تنها سرگرم کننده هستند بلکه نشان دهنده علاقه ی پایدار انسان به امکان وجود جهان های ناشناخته و راه های دسترسی به آن ها می باشند.

با وجود نبود شواهد علمی قطعی برای وجود دروازه های بُعدی به شکلی که در افسانه ها توصیف می شوند باور به وجود چنین مکان هایی دلایل متعددی دارد. یکی از مهم ترین دلایل نیاز انسان به توضیح پدیده های غیرقابل توجیه است؛ حوادث مرموزی مانند ناپدید شدن ها در مثلث برمودا یا تجربه های غیرعادی می توانند به سرعت منجر به شکل گیری تئوری هایی درباره ی عوامل فراطبیعی یا دروازه های پنهان شوند.

ریشه های عمیق این باورها در اساطیر باستانی و متون مذهبی نیز نقش مهمی ایفا می کند. داستان های اجدادی درباره ی خدایان ارواح و قلمروهای دیگر بستری فرهنگی برای پذیرش ایده نقاط اتصال بین جهان ها فراهم می آورند. همچنین میل ذاتی انسان به کشف ناشناخته ها و این ایده که واقعیت ممکن است پیچیده تر و بزرگ تر از آن چیزی باشد که ما درک می کنیم به تقویت این باورها کمک می کند.

تأثیر ادبیات سینما و رسانه ها نیز در ترویج و شکل دهی این باورها قابل توجه است. نمایش مکرر پورتال ها و دروازه ها در داستان های تخیلی این ایده را در ذهن مخاطبان تثبیت کرده و به بخشی از فرهنگ عامه تبدیل نموده است.

منظور دقیق از دروازه ای به دنیای دیگر چیست؟

نقطه ای (واقعی یا نمادین) که در افسانه ها یا باورها امکان عبور یا ارتباط بین واقعیت ما و قلمرویی متفاوت مانند بُعدی دیگر جهان روحانی یا دنیای زیرین را فراهم می کند.

کدام مکان های جغرافیایی در افسانه ها به عنوان دروازه شناخته می شوند؟

مکان هایی مانند مثلث برمودا (در فرهنگ عامه) ورودی های پنهان به شهرهای افسانه ای آگارتا و شامبالا و برخی مکان های زمین شناسی که در گذشته ورودی جهنم یا دنیای مردگان تلقی می شدند.

ریشه باور به وجود دروازه های بُعدی کجاست؟

این باور ریشه در اساطیر باستانی متون مذهبی تلاش برای توضیح پدیده های غیرعادی میل انسان به رمز و راز و ناشناخته و تأثیر ادبیات و رسانه ها دارد.

آیا شواهد علمی برای وجود این دروازه ها وجود دارد؟

در حال حاضر هیچ شواهد علمی اثبات شده ای برای وجود دروازه های بُعدی به شکلی که در افسانه ها توصیف می شوند وجود ندارد؛ مفاهیم علمی مانند کرم چاله ها صرفاً در حد نظریه باقی مانده اند.