خلاصه کتاب از باطن امور ( نویسنده منصور متین )

کتاب «از باطن امور» نوشته منصور متین، دعوتی است عمیق به بازبینی رابطه انسان با خود، جهان پیرامون و ریشه های بی نظمی در زندگی مدرن. این کتاب به خواننده کمک می کند تا در میان شتاب زدگی و سطحی نگری زمانه، به درک عمیق تری از «ذات امور» دست یابد و ماهیت حقیقی زندگی را در «حرکت معنادار» و «غایت مندی» جستجو کند. این اثر با هدف ایجاد پلی میان فلسفه و چالش های روزمره، خواننده را به تفکر و کنش آگاهانه ترغیب می کند.

در دنیای امروز که بی نظمی و آشفتگی در ابعاد مختلف زندگی بشر نمود یافته، از مشکلات زیست محیطی گرفته تا شکاف های عمیق اجتماعی و فرهنگی، نیاز به بازگشت به عمق و اصالت بیش از پیش احساس می شود. انسان مدرن، اغلب درگیر ظواهر و سطوح زندگی شده و از جوهر و معنای حقیقی هستی غافل مانده است. این غفلت، نه تنها به سردرگمی و نارضایتی های فردی منجر می شود، بلکه جامعه را نیز به سمت بحران های جدی سوق می دهد. منصور متین در کتاب «از باطن امور»، با رویکردی تحلیلی و متفکرانه، به این معضل اساسی می پردازد. او خواننده را به سفری درونی و بیرونی دعوت می کند تا پرده از ظواهر برداشته و به ریشه های باطنی حوادث و پدیده ها پی ببرد. این اثر، صرفاً یک خودآموز فلسفی نیست، بلکه راهنمایی است برای یافتن معنا و هدف در زندگی ای که گویی از طراوت و غایت مندی خود تهی شده است. با بررسی دقیق مفاهیم کلیدی و استدلال های محوری این کتاب، می توان به درک عمیقی از دیدگاه نویسنده دست یافت و مسیر بازگشت به اصالت و عمق را برای خود هموار ساخت.

منصور متین: نویسنده و رویکرد او در «از باطن امور»

منصور متین، نویسنده ای است که با رویکردی خاص و زبانی ساده به مباحث عمیق فلسفی و عرفانی می پردازد. او در آثار خود، از جمله «از باطن امور»، تلاش می کند تا پیچیدگی های جهان بینی و خودشناسی را با زبانی قابل فهم برای عموم مخاطبان بیان کند. سبک نگارش او بر «ساده نویسی و اختصار» استوار است و هدف او، ارائه یک نمای روشن تر از سبک زندگی معاصر و چالش های آن است. منصور متین خود را به گفتمان های آکادمیک و تخصصی محدود نمی کند؛ بلکه می کوشد تا مفاهیم بنیادین را به گونه ای مطرح کند که هر فردی بتواند از آن ها در درک و بهبود زندگی روزمره خود بهره ببرد. تمرکز او بر «تمایلات فکری عرفانی و فلسفی» از یک سو، و کاربردی کردن این اندیشه ها برای حل «امّ المسائل» زندگی امروز از سوی دیگر، او را به متفکری برجسته در این حوزه تبدیل کرده است.

کتاب «از باطن امور» در میان سایر آثار منصور متین، جایگاه ویژه ای دارد؛ چرا که به شکلی جامع و بنیادین به هسته مرکزی تفکر او، یعنی لزوم بازگشت به باطن امور، می پردازد. این کتاب نه تنها وضعیت فعلی جامعه بشری را نقد می کند، بلکه ریشه های تاریخی و فلسفی این «باطن گریزی» را نیز مورد کاوش قرار می دهد و راهکارهایی برای بازیابی معنا و هدف ارائه می دهد. رویکرد میان رشته ای منصور متین به او اجازه می دهد تا از دیدگاه های مختلف روانشناسی، جامعه شناسی، فلسفه و حتی الهیات برای تقویت استدلال های خود بهره بگیرد. این جامعیت، به «از باطن امور» عمق و اعتبار بخشیده و آن را به اثری ماندگار برای علاقه مندان به خودشناسی و توسعه فردی تبدیل کرده است.

چکیده کتاب: از بی نظمی ظاهری تا کشف باطن امور

کتاب «از باطن امور» با طرح مسئله ای بنیادین آغاز می شود: وضعیت آشفته و بی نظمی بی سابقه ای که جامعه بشری امروز با آن دست به گریبان است. این بی نظمی، صرفاً به پدیده هایی مانند خشکسالی، رشد جمعیت بی رویه، یا فاصله ی طبقاتی حیرت انگیز محدود نمی شود؛ بلکه ابعاد عمیق تری دارد که به «تظاهر و سطحی نگری» در روابط و سبک زندگی انسان مدرن بازمی گردد. منصور متین معتقد است که این اختلاط افسارگسیخته و بی قراری در نظم و نسق اجتماعی، تأثیر مخربی بر باورهای انسان درباره ی جدیت زندگی گذاشته است. او از دنیایی سخن می گوید که «از دور زیبا و از نزدیک بی مزه و سردرگم کننده» به نظر می رسد.

پیامد اصلی این بلبشو و سطحی گری، «رنگ باختن رابطۀ ما با ذات امور» است. انسان مدرن، درگیر شتاب زدگی و کثرت های بی معنا، از «ماهیت راستین زندگی» غافل شده است. متین این ماهیت راستین را در دو مفهوم کلیدی خلاصه می کند: «حرکت معنادار» و «غایت مندی». به عبارت دیگر، زندگی واقعی نه در سطح و ظواهر، بلکه در عمق و هدفی که اعمال و رفتارهای ما را شکل می دهد، قابل شناسایی است. این «غایت مندی» در «الگوی کلی رفتار ما» منعکس می شود و نشان می دهد که انسان باید کنشی آگاهانه، لطیف و هدفمند داشته باشد. در جامعه ای که زیرکی و بازی گری در نقش های سودآور جای سنت ها و خصلت های نیک را گرفته، «امروزی بودن» به معنای هشیاری، زرنگی و صرفاً ظاهرآرایی است. متین این رویکرد را «واقع بینی، عمل گرایی و فلسفه گریزی» می داند که به یک اپیدمی جهانی تبدیل شده است. در مقابل، «گزینۀ دومی» نیز وجود دارد که از نگاه سطحی نگران، «بیماری مزمن در افراد دیرفهم و محافظه کار» تلقی می شود؛ گزینه ای که به «ژرف نگری» و توجه به باطن امور دعوت می کند و دغدغه «اصالت» را در خود نهفته دارد.

باطن گرایی در طول تاریخ: ریشه ها و تحولات فکری

مفهوم باطن گرایی و توجه به ذات پنهان امور، ریشه های عمیقی در تاریخ اندیشه بشری دارد و تنها به روزگار ما محدود نمی شود. این کشمکش میان ظاهر و باطن، مجادله ای تاریخی و جهانی است که منصور متین نیز به آن اشاره می کند. در طول تاریخ، فلاسفه و متفکران برجسته ای به این مسئله پرداخته اند که چگونه می توان از دنیای محسوسات عبور کرده و به واقعیت های نامحسوس و بنیادین دست یافت.

دیدگاه های یونانیان باستان و تأثیرات آن

معمولاً در کتب درسی، با افکار رایج «عصر خردورزی یونانیان» آشنا می شویم که در رأس آن، آرای افلاطون و ارسطو قرار دارد. این دو متفکر بزرگ، هرچند شاگرد و استاد بوده اند، اما در رویکردشان به باطن امور، تفاوت های بنیادینی داشتند:

• افلاطون و عالم مُثُل: افلاطون معتقد بود که عالم مادی و محسوس که ما در آن زندگی می کنیم، صرفاً یک «سایه» یا «تجلی» از عالم باطنی و واقعی تری به نام «عالم مُثُل» است. در این عالم باطنی، فرم ها و ایده های نامحسوس وجود دارند که حقیقت نهایی هر شیء یا مفهومی را تشکیل می دهند. به نظر افلاطون، برای درک معنای حقیقی ظواهر و محسوسات مادی، باید آن معقولات نامحسوس و مُثُل را شناخت. این دیدگاه، انسان را به سوی «ژرف نگری» و تلاش برای درک حقایق پنهان ترغیب می کرد.
• ارسطو و حرکت از ظواهر: در مقابل افلاطون، ارسطو بر این باور بود که باید از «همین ظواهر» و محسوسات مادی حرکت کرد تا بتوان به باطن امور رسید. رویکرد او بیشتر تجربی و مشاهده محور بود. این طرز تفکر، در واقع مبنای بسیاری از علوم تجربی و تمدن معاصر غربی شد؛ چرا که در اروپای پس از رنسانس، همین رویکرد ارسطویی احیا گردید و تأکید بر مشاهده، تجزیه و تحلیل و تجربه گرایی، اساس پیشرفت های علمی و صنعتی را بنیان نهاد.

جالب است بدانیم که پیش از دوران خردورزی یونانیان، مردمان این نواحی عقایدی داشتند که کمتر بر نظام استدلالی و خردورزی استوار بود. در این چارچوب فکری که بیشتر به دین شباهت داشت، «خدایان یا رب النوع های متعددی» برای عالم متصور بودند که تدبیر بخش های مختلف حیات را بر عهده داشتند؛ از خدایان آب و آتش گرفته تا خدایان کشاورزی و سلطنت. در آن دوران، برای اعلام تبعیت و وفاداری به این خدایان، جشن ها و مراسم قربانی برگزار می شد که گاهی حتی شامل قربانی کردن فرزندان نیز می شد. این باورها، هرچند غیرعقلانی به نظر می رسند، اما به گونه ای «جهان بینی نسبتاً قابل باور» به مردم ارائه می دادند و نشان دهنده نیاز ذاتی انسان به فهم ریشه ها و نیروهای باطنی جهان بودند.

منصور متین در ادامه به مقایسه باطن گرایی در مشرق و مغرب می پردازد. این مقایسه نشان می دهد که چگونه رویکردهای شرق (با تأکید بر عرفان، شهود و درک درونی) و غرب (با تأکید بر عقل گرایی، علم و استدلال بیرونی) هر دو به نوعی در پی فهم باطن امور بوده اند، هرچند که مسیرهای متفاوتی را پیموده اند. در شرق، باطن گرایی اغلب با مفاهیم متافیزیکی و تجربه های درونی گره خورده بود، در حالی که در غرب، حتی رویکردهای علمی نیز در نهایت به کشف قوانین پنهان طبیعت و جهان هستی می پرداختند که خود نوعی باطن گرایی به شیوه خاص خود است.

فصول کلیدی کتاب: سفری به عمق وجود و کشف معنای حقیقی

کتاب «از باطن امور» به فصول متعددی تقسیم شده که هر یک بخش مهمی از دیدگاه منصور متین را آشکار می کند. این فصول، خواننده را در مسیری گام به گام برای درک بهتر «باطن امور» و جایگاه انسان در هستی هدایت می کنند:

فصول ۱ و ۲: از باطن سنگ و گیاه تا باطن آدمی

این فصول آغازین کتاب، سیر تکاملی «باطن گرایی» را از ابتدایی ترین اشکال حیات تا پیچیده ترین آن ها، یعنی انسان، بررسی می کنند. منصور متین نشان می دهد که چگونه حتی در جهان مادی و موجودات غیرجاندار مانند سنگ ها و گیاهان نیز می توان نوعی «باطن» یا «جوهر وجودی» را متصور شد. او به تدریج این مفهوم را گسترش داده و به حیوانات و سپس به انسان می رساند. این بخش ها، زمینه سازی می کنند تا خواننده متوجه شود که مفهوم باطن، تنها مختص انسان نیست و کل هستی را در بر می گیرد.

فصول ۳ و ۴: باطن گرایی فطری آدمیزاد و جوامع بشری

در این فصول، نویسنده به ریشه های درونی و جمعی گرایش انسان به باطن امور می پردازد. او معتقد است که «باطن گرایی، فطری آدمیزاد» است؛ یعنی انسان ذاتاً به دنبال کشف معنا و حقیقتی فراتر از ظواهر است. این گرایش، نه تنها در سطح فردی، بلکه در «جوامع بشری» نیز نمود پیدا می کند. شکل گیری ادیان، فلسفه ها و نظام های اخلاقی، همگی نشانه ای از تلاش جمعی انسان ها برای دستیابی به باطن امور و یافتن معنای مشترک در زندگی است. این فصول به خواننده کمک می کند تا درک کند که دغدغه ی باطن گرایی، یک انتخاب یا سلیقه شخصی نیست، بلکه بخشی جدایی ناپذیر از سرشت انسان و جوامع اوست.

فصل ۵: آشنایی با باطن امور

این فصل، یک رویکرد عملی تر برای درک باطن امور ارائه می دهد. پس از طرح مبانی نظری و تاریخی، نویسنده به این سوال پاسخ می دهد که چگونه می توان با باطن امور آشنا شد. این بخش احتمالاً شامل توصیه های عملی یا روش های فکری است که به خواننده کمک می کند تا دیدگاه خود را از سطحی نگری به عمق گرایی تغییر دهد و بتواند «ورای ظواهر» را ببیند. این فصل، پلی میان نظریه و عمل ایجاد می کند و راهگشای خوانندگانی است که به دنبال کاربرد این مفاهیم در زندگی خود هستند.

فصول ۷ و ۸: روزگار باطن گریزی و امّ المسائل روزگار ما

این دو فصل به «چالش های عصر حاضر» در مواجهه با عمق گرایی می پردازند. منصور متین معتقد است که «روزگار ما، روزگار باطن گریزی» است. او وضعیت جامعه ی امروز را به گونه ای توصیف می کند که در آن، سنت ها و خصلت های نیک جای خود را به «زیرکی و بازی گری در نقش های سودآور» داده اند. «امّ المسائل روزگار ما» در واقع همین غفلت از باطن و تمرکز صرف بر ظواهر است. این بخش ها با بررسی دقیق پیامدهای این سطحی نگری، به خواننده هشدار می دهند که چگونه از دست رفتن ارتباط با ذات امور، به بی معنایی، سردرگمی و بحران های گوناگون در زندگی فردی و اجتماعی منجر می شود. نویسنده تأکید می کند که این رویکرد، یعنی واقع بینی، عمل گرایی و فلسفه گریزی که یک اپیدمی جهانی است، برای کسانی که صادقانه معتقدند زندگی و دنیا همین است، می تواند پیامدهای منفی جدی به دنبال داشته باشد.

«پیامد مهم بلبشوی کنونی و سطحی گری، رنگ باختن رابطۀ ما با «ذات امور» است. با چنین سطحی گری و آمیختگی و ابتذال و روزمرگی، طراوت و تازگی طبیعی از زندگی زائل شده است؛ و پسِ این ظاهر خیره کننده و گول زنندۀ کثرت ها، نمی توان باطنی برای آن متصور شد.»

فصل ۹: آینۀ تاریخیِ دهراندیشی

در این فصل پایانی، منصور متین به «درس هایی از گذشته» و بازتاب تفکر تاریخی در نگاه به آینده می پردازد. او با نگاهی به «تاریخ دهراندیشی» (تفکر عمیق و طولانی مدت درباره زمان و هستی)، نشان می دهد که چگونه می توان از تجربیات و اندیشه های پیشینیان برای فهم وضعیت کنونی و ترسیم آینده ای بهتر بهره گرفت. این فصل، دیدگاهی امیدبخش ارائه می دهد و تأکید می کند که با بازگشت به ریشه های باطنی و درس گرفتن از گذشته، می توان از بحران های فعلی عبور کرد و به زندگی معنادارتری دست یافت.

نکات عملی و پیام های محوری کتاب

کتاب «از باطن امور» فراتر از یک تحلیل صرف، پیام های عملی و محوری برای خوانندگان خود دارد که به شرح زیر است:

• اهمیت توجه به نسبت خود و حیات پیرامون: نویسنده تأکید می کند که انسان باید جداً نیازمند توجه به نسبت بین «خود» و «حیات پیرامون» و انعکاسشان در آینه همدیگر باشد. این یعنی خودشناسی بدون جهان شناسی و بالعکس، ناقص است.
• نیاز به رفتار لطیف و هدفمند (انسان اخلاق مدار): ما نیازمند رفتار لطیف و هدفمند در سکنات و حرکات خود هستیم. رفتاری که از «انسان اخلاق مدار» صادر می شود و در اعماق و باطن حیات جهانی منتشر می شود تا تأثیر خود را بگذارد. این مفهوم بر مسئولیت پذیری فردی در قبال جهان تأکید دارد.
• تأثیر کنش آگاهانه و بینشمند (نه زیرکانه): اگر هر کدام از ما، قدمی به سوی «کنش آگاهانه و بینشمند» (نه زیرکانه!) برداریم، نتایج مثبت و جهانی «خودسازی» و «خودتنظیمی» آینده ای بهتر خواهد بود. این یعنی تفاوت بزرگی بین زرنگی مبتنی بر منفعت طلبی و آگاهی مبتنی بر بصیرت و هدفمندی وجود دارد.

به طور کلی، فصول کتاب به هم پیوسته اند و یک مسیر فکری را برای خواننده ترسیم می کنند: از شناخت وضعیت بحرانی فعلی، تا درک ریشه های تاریخی و فلسفی آن، و نهایتاً ارائه راهکارهایی عملی برای بازگشت به اصالت و معنا در زندگی.

چرا باید از باطن امور را مطالعه کنیم؟

خواندن کتاب «از باطن امور» نه تنها یک تجربه فکری غنی، بلکه یک ضرورت برای هر فردی است که به دنبال معنا، عمق و اصالت در زندگی خود است. در عصری که سطحی نگری و شتاب زدگی بر همه چیز غالب شده، این کتاب مانند یک فانوس دریایی، مسیر بازگشت به «ذات امور» را روشن می کند. ارزش های افزوده ی این کتاب بسیارند و آن را از سایر آثار متمایز می سازند:

• پرداختن به معضلات روزمره با رویکردی عمیق: کتاب به جای تمرکز بر راه حل های سطحی و زودگذر، ریشه ی مشکلات رایج زندگی مدرن، از بی معنایی گرفته تا بی نظمی های اجتماعی، را در عدم توجه به باطن و عمق امور می جوید. این رویکرد، درک جامع تر و پایدارتری از مسائل ارائه می دهد.
• ترغیب به تفکر انتقادی نسبت به امروزی بودن سطحی: «از باطن امور» به خواننده کمک می کند تا تعریفی که جامعه از «امروزی بودن» ارائه می دهد (مانند زیرکی، خوش پوشی و ژست گیری صرف) را به چالش بکشد و به سمت یک «امروزی بودن» اصیل تر و معنادارتر حرکت کند.
• دعوت به زندگی معنادار و غایت مند: این کتاب یادآوری می کند که ماهیت راستین زندگی «حرکت معنادار» و «غایت مندی» است. خواننده را تشویق می کند تا به اعمال خود معنا بخشد و از زندگی ای که صرفاً به تکرار روزمرگی ها می گذرد، فراتر رود.
• ایجاد پلی میان فلسفه و زندگی روزمره: منصور متین به زیبایی مباحث پیچیده فلسفی و عرفانی را به زبانی ساده و روان بیان می کند تا برای عموم مردم قابل فهم باشد. او نشان می دهد که چگونه می توان از دیدگاه های افلاطون و ارسطو تا مفاهیم خودشناسی، برای بهبود کیفیت زندگی عملی بهره گرفت. این کتاب، فلسفه را از برج عاج بیرون آورده و آن را به ابزاری برای زندگی بهتر تبدیل می کند.

در نهایت، «از باطن امور» فراتر از یک کتاب، یک راهنماست؛ راهنمایی برای کسانی که احساس می کنند در شتاب زدگی و کثرت های بی معنای دنیای مدرن، معنای زندگی خود را گم کرده اند و به دنبال راهی برای بازگشت به اصالت، آرامش و هدفمندی هستند.

نقد و بررسی: نقاط قوت و ضعف از باطن امور

کتاب «از باطن امور» همانند هر اثر فکری دیگری، دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود است که ارزیابی آن ها می تواند به درک جامع تری از ارزش و کاربرد آن کمک کند. با وجود سادگی زبان و رویکرد عمیق، برخی جنبه ها ممکن است برای گروهی از مخاطبان چالش برانگیز باشند.

نقاط قوت

یکی از برجسته ترین نقاط قوت کتاب، «زبان ساده و روان» آن است. منصور متین موفق شده است تا مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی را به گونه ای بیان کند که برای مخاطب عمومی قابل فهم باشد و نیازی به پیش زمینه های تخصصی گسترده نباشد. این سادگی، امکان دسترسی به ایده های پیچیده را برای طیف وسیع تری از خوانندگان فراهم می آورد. «رویکرد میان رشته ای» کتاب نیز از دیگر نقاط قوت آن محسوب می شود. نویسنده با بهره گیری از دیدگاه های تاریخی، فلسفی، اجتماعی و حتی زیست شناسی، به موضوع باطن گرایی ابعاد گسترده ای می بخشد و نشان می دهد که چگونه این مفهوم در حوزه های مختلف زندگی بشر ریشه دوانده است. این جامعیت، به خواننده کمک می کند تا تصویر کلی تری از مسئله به دست آورد. علاوه بر این، کتاب با «عمق بخشیدن به مفاهیم روزمره» مانند معنای «امروزی بودن» یا بی نظمی های اجتماعی، به خواننده یادآوری می کند که مسائل به ظاهر ساده زندگی، ریشه های عمیق تری در عدم ارتباط ما با باطن امور دارند. این بعد از کتاب، خواننده را به «تفکر انتقادی» نسبت به عادات و باورهای رایج تشویق می کند. نهایتاً، «طرح مسئله ای جهانی» از سوی منصور متین، از دیگر نقاط قوت است. او نشان می دهد که مشکل «باطن گریزی» صرفاً یک مسئله محلی یا زمانی نیست، بلکه عارضه ای جهانی و تاریخی است که تمام بشریت را درگیر خود کرده است و از این رو، راه حل های آن نیز باید جامع و فراگیر باشند.

«ماجرای این تفاوت دیدگاه ها و جهت گیری ها، به قوم و سرزمین یا حتی روزگار خاصی مربوط نمی شود. بلکه عارضه ای جهانی و مجادله ای تاریخی است.»

نقاط ضعف

یکی از نقاط ضعفی که با احتیاط می توان به آن اشاره کرد، «اختصار در برخی مباحث عمیق» است. هرچند ساده نویسی یک امتیاز است، اما در برخی بخش ها که به مفاهیم بسیار عمیق فلسفی یا عرفانی پرداخته می شود، این اختصار ممکن است برای خوانندگانی که هیچ پیش زمینه ای در این حوزه ها ندارند، کمی چالش برانگیز باشد و نیاز به تأمل یا پژوهش بیشتر را ایجاد کند. برای مثال، توضیحاتی که درباره «عالم مُثُل» افلاطون یا «باطن گرایی در مشرق و مغرب» ارائه می شود، هرچند روشن و موجز است، اما برای درک کامل ابعاد آن ها ممکن است نیاز به مطالعه ی بیشتر باشد. همچنین، کتاب ممکن است «راهکارهای کاملاً عملی» و قدم به قدم برای هر خواننده ارائه ندهد. با وجود تأکید بر «کنش آگاهانه و بینشمند»، چگونگی پیاده سازی این مفاهیم در زندگی روزمره ممکن است به تفسیر و تلاش فردی بیشتری نیاز داشته باشد. این امر، در حالی که برای برخی خوانندگان که به دنبال الهام و چارچوب فکری هستند، مطلوب است، اما برای کسانی که به دنبال دستورالعمل های کاملاً کاربردی هستند، ممکن است ناکافی به نظر برسد. با این حال، باید توجه داشت که هدف اصلی کتاب، «تحلیل و تبیین» مسئله است، نه ارائه یک راهنمای کاربردی صرف.

نتیجه گیری: بازگشتی به اصل در دنیای امروز

کتاب «از باطن امور» نوشته منصور متین، اثری است روشنگر و تأمل برانگیز که در میان هیاهوی زندگی مدرن، ندای بازگشت به اصالت و عمق را سر می دهد. پیام اصلی این کتاب، لزوم توجه جدی به «ذات امور» است؛ مفهومی که در عصر «باطن گریزی» و «عمل گرایی سطحی»، به شدت مورد غفلت قرار گرفته است. متین به روشنی نشان می دهد که چگونه بی نظمی های اجتماعی و فردی، ریشه در این غفلت دارند و چگونه بازتعریف «ماهیت راستین زندگی» به عنوان «حرکت معنادار و غایت مند»، می تواند راهگشای بسیاری از معضلات روزگار ما باشد.

این کتاب صرفاً به توصیف مشکلات نمی پردازد، بلکه با ترسیم سیر تاریخی باطن گرایی از یونان باستان تا عصر حاضر، زمینه های فکری این معضل را روشن می کند و ضرورت «کنش آگاهانه و بینشمند» را به جای زیرکی و ظاهرسازی، گوشزد می کند. «از باطن امور» دعوتی است برای هر انسانی که در جستجوی معنای حقیقی زندگی است؛ دعوت به کنار گذاشتن سطحی نگری و تلاش برای برقراری ارتباط عمیق تر با خود، با محیط پیرامون و با هدف غایی هستی.

مطالعه ی این کتاب نه تنها به درک عمیق تری از چالش های زمانه می انجامد، بلکه خواننده را به تفکر و عمل بر اساس آموزه هایی ترغیب می کند که می تواند زندگی فردی و جمعی را متحول سازد. برای درک جامع تر این جهان بینی غنی و پرمحتوا، و برای یافتن راهی به سوی زندگی ای معنادارتر و هدفمندتر، مطالعه کامل کتاب «از باطن امور» قویاً توصیه می شود. این کتاب توسط انتشارات میان رشته ای منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.