حکم فرزندی که پدرش را بکشد

فرزندی که پدر خود را به قتل می رساند، در قوانین جمهوری اسلامی ایران با مجازات قصاص مواجه خواهد شد، مگر اینکه شرایط خاصی مانند گذشت اولیای دم یا عدم اثبات عمد وجود داشته باشد. این عمل، از نگاه شرعی و حقوقی، جرمی سنگین و دارای پیامدهای قانونی گسترده ای است که ابعاد مختلف آن در قانون مجازات اسلامی و فقه شیعه به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. درک دقیق مجازات قتل پدر توسط فرزند و عوامل مؤثر بر آن، برای افراد درگیر با چنین پرونده هایی یا پژوهشگران حقوقی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

قتل پدر به دست فرزند، یکی از پیچیده ترین و تلخ ترین جرایم در هر جامعه ای محسوب می شود و عمیقاً بنیان های اخلاقی و خانوادگی را متزلزل می کند. قانون گذار و فقهای اسلامی، برای این نوع قتل، احکام خاص و در عین حال قاطعی را در نظر گرفته اند که با هدف حفظ نظم عمومی، اجرای عدالت و احترام به جایگاه والدین تدوین شده است. در این مقاله، به بررسی جامع ابعاد حقوقی، فقهی و مجازات های مربوط به این جرم در قوانین ایران خواهیم پرداخت و تلاش می کنیم تا اطلاعاتی دقیق، مستند و قابل فهم برای عموم ارائه دهیم.

کلیات جرم قتل در قانون مجازات اسلامی

جرم قتل، به معنای سلب حیات از دیگری است و یکی از جدی ترین جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص به شمار می رود. قانون مجازات اسلامی، قتل را بر اساس قصد و نیت جانی و نحوه ارتکاب جرم، به سه دسته اصلی تقسیم می کند: قتل عمد، قتل شبه عمد و قتل خطای محض. تمییز دقیق میان این سه نوع قتل، نقش اساسی در تعیین مجازات و سرنوشت کیفری جانی دارد.

انواع قتل و ارکان جرم

برای درک حکم فرزندی که پدرش را بکشد، ابتدا باید با تعاریف و ارکان هر یک از انواع قتل آشنا شد:

• قتل عمد: این نوع قتل زمانی محقق می شود که جانی با قصد کشتن یک فرد مشخص، یا با قصد انجام عملی که نوعاً کشنده است، اقدام به قتل کند. همچنین اگر جانی قصد قتل را نداشته باشد اما عملی را انجام دهد که نوعاً کشنده است و نسبت به آن آگاه باشد، قتل عمد محسوب می شود. سه شرط اصلی برای تحقق قتل عمد عبارتند از:
  1. قصد سلب حیات از مقتول.
  2. قصد انجام کاری که نوعاً موجب مرگ می شود، حتی اگر قصد سلب حیات نباشد.
  3. قصد انجام کاری نسبت به شخص یا شیء، و عمل انجام شده موجب مرگ دیگری شود، و جانی به آن آگاه باشد.

  ارکان قتل عمد شامل:

  • رکن قانونی: مواد مربوط به قتل عمد در قانون مجازات اسلامی.
  • رکن مادی: عمل فیزیکی که منجر به سلب حیات می شود و رابطه سببیت بین عمل و نتیجه.
  • رکن معنوی: سوء نیت خاص (قصد کشتن) یا سوء نیت عام (قصد انجام فعل کشنده).
• قتل شبه عمد: این قتل زمانی رخ می دهد که جانی قصد کشتن را ندارد، اما قصد انجام عملی را دارد که نوعاً کشنده نیست ولی بر اثر خطای او، مقتول کشته می شود. به عبارت دیگر، جانی نسبت به نتیجه (مرگ) بی مبالاتی کرده است. مانند ضربه ای که هدف آن آسیب زدن جزئی بوده، اما به دلیل ضعف جسمانی مقتول یا مکان حساس ضربه، منجر به فوت می شود.
• قتل خطای محض: در این نوع قتل، جانی نه قصد کشتن را دارد و نه قصد انجام عملی را که نوعاً کشنده است. مرگ کاملاً به صورت غیر عمد و در اثر یک اتفاق ناخواسته رخ می دهد. مثال بارز آن، پرتاب سنگی به سوی پرنده که به اشتباه به انسانی برخورد کرده و موجب مرگ او می شود.

اهمیت تمییز میان این سه نوع قتل، در تعیین مجازات آن ها است؛ چرا که مجازات قتل عمد، قصاص یا دیه و تعزیر است، در حالی که مجازات قتل شبه عمد و خطای محض، عمدتاً پرداخت دیه است.

حکم قتل عمد پدر توسط فرزند

قتل عمد پدر به دست فرزند، یکی از شدیدترین جرایم در نظام حقوقی ایران است که مجازات های سنگینی را در پی دارد. برخلاف قتل فرزند توسط پدر که قصاص ندارد، در این مورد، قانون گذار حکم به قصاص داده است. این امر نشان دهنده جایگاه ویژه والدین در اسلام و قوانین کشور است.

مجازات قصاص

مطابق با ماده 381 قانون مجازات اسلامی، «هرگاه پدر یا جد پدری فرزند خود را بکشد قصاص نمی شود، اما اگر فرزند، پدر یا مادر خود را بکشد قصاص می شود.» این ماده به صراحت بیان می دارد که فرزند قاتل پدر، مستحق قصاص نفس (اعدام) است. قصاص یک حق خصوصی است که به اولیای دم مقتول تعلق دارد و اجرای آن منوط به درخواست آن هاست.

طبق ماده 381 قانون مجازات اسلامی، در صورتی که فرزند، پدر یا مادر خود را به صورت عمدی به قتل برساند، قصاص خواهد شد. این حکم اهمیت جایگاه والای والدین را در نظام حقوقی و فقهی ایران نشان می دهد.

ولی دم در قتل پدر توسط فرزند

یکی از نکات کلیدی و حائز اهمیت در پرونده های قتل، شناسایی و تعیین ولی دم است. ولی دم کسی است که حق قصاص یا مطالبه دیه را دارد. در مورد قتل عمد پدر توسط فرزند، تعیین ولی دم کمی متفاوت و حساس تر می شود:

• مادر: مادر مقتول، به عنوان یکی از ورثه و در صورت عدم وجود موانع قانونی، ولی دم محسوب می شود و حق قصاص یا مطالبه دیه را دارد.
• دیگر فرزندان: اگر مقتول (پدر) فرزندان دیگری به جز فرزند قاتل داشته باشد، آن ها نیز ولی دم محسوب می شوند و می توانند حق قصاص را مطالبه کنند یا از آن گذشت نمایند.
• جد پدری و جد مادری: در صورت عدم وجود مادر و دیگر فرزندان، یا در شرایط خاص، جد پدری نیز می تواند به عنوان ولی دم ایفای نقش کند. جد مادری و دیگر ورثه طبقه اول و دوم نیز به ترتیب در نبود طبقات اولی حق قصاص خواهند داشت.
• دولت (ولی امر): در صورتی که مقتول هیچ ولی دم خاصی نداشته باشد یا اولیای دم حاضر به قصاص نباشند، دادستان به نمایندگی از ولی امر می تواند حق قصاص را اجرا کند یا در صورت عدم درخواست قصاص، مجازات تعزیری را درخواست نماید.

اولیای دم می توانند به جای قصاص، از حق خود گذشت کرده و رضایت به دریافت دیه بدهند. همچنین، این امکان وجود دارد که به صورت کامل از قصاص و دیه گذشت کنند که در این صورت، فرزند قاتل از قصاص نجات می یابد، اما مجازات تعزیری (حبس) بر او اعمال خواهد شد.

مجازات تعزیری (در صورت عدم قصاص)

حتی در صورتی که اولیای دم از حق قصاص خود گذشت کنند یا به هر دلیلی قصاص اجرا نشود (مثلاً به دلیل صلح به دیه)، فرزند قاتل کاملاً تبرئه نخواهد شد. قانون گذار برای چنین مواردی، مجازات تعزیری را پیش بینی کرده است. ماده 612 قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: «هرکس مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته ولی از قصاص گذشت کرده باشد و یا به هر علت قصاص نشود، در صورتی که اقدام وی موجب اخلال در نظم و امنیت جامعه گردد یا بیم تجری مرتکب یا دیگران برود، دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا ده سال محکوم می نماید.»

این مجازات حبس تعزیری، به دلیل جنبه عمومی جرم قتل و برای حفظ نظم و امنیت جامعه و جلوگیری از تکرار چنین اقداماتی، اعمال می شود. بنابراین، حتی با رضایت اولیای دم، فرزند قاتل پدر باید دوران حبس را تحمل کند.

موانع ارث

یکی دیگر از پیامدهای مهم قتل پدر توسط فرزند، محرومیت قاتل از ارث است. بر اساس قواعد فقهی و ماده 881 مکرر قانون مدنی، «قتل از موانع ارث است.» این قاعده به این معناست که اگر شخصی مورث خود (در اینجا پدر) را به قتل عمد برساند، از ارث او محروم می شود. این حکم، برای جلوگیری از انگیزه های مالی در ارتکاب قتل و همچنین به عنوان یک مجازات مدنی برای قاتل وضع شده است. بنابراین، فرزندی که پدرش را کشته، نمی تواند از اموال و دارایی های پدر متوفی ارث ببرد.

حکم قتل شبه عمد پدر توسط فرزند

همانطور که پیش تر اشاره شد، قتل شبه عمد با قتل عمد تفاوت اساسی دارد. در قتل شبه عمد پدر توسط فرزند، قصد سلب حیات وجود ندارد، اما عمل انجام شده به صورت خطایی و غیرعمدی منجر به فوت پدر می شود. برای مثال، فرزندی که قصد تنبیه یا ضرب و شتم خفیف پدر خود را دارد، اما به دلیل بیماری زمینه ای یا ضعف جسمانی پدر، ضربه وارده به فوت او منجر می شود.

مجازات اصلی در قتل شبه عمد، پرداخت دیه است. دیه، مبلغی مالی است که برای جبران خسارت وارده به اولیای دم مقتول پرداخت می شود. میزان دیه نفس کامل مرد مسلمان، هر سال توسط قوه قضاییه تعیین و اعلام می گردد. در این نوع قتل، قصاص اعمال نمی شود زیرا شرط اصلی قصاص، یعنی عمد در عمل قتل وجود نداشته است. همچنین، مجازات حبس تعزیری ماده 612 قانون مجازات اسلامی نیز در قتل شبه عمد، مگر در شرایط بسیار خاص و استثنایی که اخلال در نظم عمومی ثابت شود، معمولاً اعمال نمی گردد. مسئولیت پرداخت دیه بر عهده جانی (فرزند قاتل) است.

حکم قتل خطای محض پدر توسط فرزند

قتل خطای محض، بی قصدترین نوع قتل است و در آن، جانی نه قصد کشتن دارد و نه قصد انجام فعلی که نوعاً کشنده باشد. فوت پدر در اثر یک اشتباه یا حادثه کاملاً غیرمنتظره و بدون هرگونه قصد یا بی مبالاتی اتفاق می افتد. برای مثال، فرزندی در حین رانندگی، به صورت کاملاً ناخواسته و بدون قصور، با پدر خود تصادف کرده و او فوت کند، یا در حین شکار حیوانی، تیر به اشتباه به پدر برخورد کند.

مجازات قتل خطای محض پدر توسط فرزند نیز مانند قتل شبه عمد، پرداخت دیه است. اما نکته مهم در این نوع قتل، مسئولیت پرداخت دیه است. در قتل خطای محض، دیه معمولاً بر عهده عاقله جانی است. عاقله به معنای خویشاوندان نسبی ذکور (مرد) از سوی پدر جانی است که از وی ارث می برند. اگر جانی عاقله ای نداشته باشد یا عاقله توان پرداخت نداشته باشد، دیه بر عهده بیت المال خواهد بود. در قتل خطای محض، نه قصاص اعمال می شود و نه مجازات حبس تعزیری ماده 612، زیرا رکن عمد و حتی شبه عمد در آن وجود ندارد و عمل ارتکابی فاقد عنصر مجرمانه از نوع سوء نیت یا بی مبالاتی است.

وضعیت های خاص و استثنائات در قتل پدر توسط فرزند

در برخی موارد، شرایط خاصی ممکن است بر مسئولیت کیفری و مجازات فرزند قاتل پدر تأثیر بگذارد. این وضعیت های استثنایی شامل جنون، سن پایین جانی، دفاع مشروع و اکراه و اجبار است که هر یک احکام حقوقی متفاوتی دارند.

جنون فرزند قاتل

جنون یا اختلال روانی شدید، یکی از موانع مسئولیت کیفری است. اگر فرزند در زمان ارتکاب قتل پدر دچار جنون بوده باشد، مسئولیت کیفری از او سلب می شود. ماده 149 قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: «هرگاه مرتکب در زمان ارتکاب جرم دچار اختلال روانی بوده به نحوی که فاقد اراده یا قوه تمییز باشد، مجنون محسوب می شود و مسئولیت کیفری ندارد.»

تأثیر جنون بر حکم قتل به زمان وقوع آن بستگی دارد:

• جنون در زمان ارتکاب جرم: اگر فرزند در لحظه ارتکاب قتل پدر، جنون داشته باشد، مسئولیت کیفری ندارد و قصاص یا تعزیر بر او اعمال نمی شود. در این صورت، ممکن است برای او دستور نگهداری در مراکز روان درمانی صادر شود. دیه نیز در این حالت بر عهده عاقله یا بیت المال خواهد بود.
• جنون قبل از جرم: اگر جنون قبل از جرم وجود داشته و در حین جرم نیز ادامه داشته باشد، حکم همانند جنون در حین جرم است.
• جنون بعد از جرم: اگر جنون پس از ارتکاب جرم رخ دهد، مسئولیت کیفری ساقط نمی شود، اما ممکن است اجرای مجازات تا زمان بهبودی جانی به تعویق افتد.

فرزند زیر 18 سال (کودک و نوجوان)

نظام حقوقی ایران، برای اطفال و نوجوانان بزهکار، رویکرد متفاوتی دارد که با هدف اصلاح و تربیت و با توجه به عدم بلوغ فکری و رشد عقلانی آن ها تدوین شده است. در مورد فرزند زیر 18 سال که پدرش را بکشد، ماده 91 قانون مجازات اسلامی اهمیت پیدا می کند:

«در جرایم موجب حد یا قصاص، هرگاه افراد بالغ کمتر از هجده سال، ماهیت جرم انجام شده یا حرمت آن را درک نکنند و یا در رشد و کمال عقل آنان شبهه وجود داشته باشد، حسب مورد با توجه به سن آنها به مجازات های مقرر در این فصل محکوم می شوند.»

این بدان معناست که اگر فرزند زیر 18 سال، هرچند به سن بلوغ شرعی رسیده باشد (دختر 9 سال تمام قمری، پسر 15 سال تمام قمری)، اما دادگاه تشخیص دهد که او از درک کافی نسبت به ماهیت جرم یا حرمت آن برخوردار نبوده یا در رشد عقلی او تردید وجود دارد، به جای قصاص، به مجازات های جایگزین محکوم می شود. این مجازات ها شامل:

• پرداخت دیه (اگر قتل عمد تشخیص داده شود و شرایط ماده 91 احراز گردد).
• حبس تعزیری متناسب با سن و شدت جرم.
• اقدامات تأمینی و تربیتی مانند نگهداری در کانون اصلاح و تربیت.

هدف از این رویکرد، فراهم آوردن فرصت بازپروری و جلوگیری از ورود مستقیم اطفال به چرخه مجازات های سنگین بزرگسالان است.

دفاع مشروع

یکی از مهم ترین عوامل موجهه جرم، دفاع مشروع است. اگر قتل پدر توسط فرزند در شرایط دفاع مشروع صورت گرفته باشد، فرزند قاتل از مجازات تبرئه می شود. شرایط تحقق دفاع مشروع بر اساس ماده 156 قانون مجازات اسلامی عبارتند از:

1. وجود خطر فعلی و قریب الوقوع برای نفس، عرض، ناموس، مال یا آزادی خود یا دیگری.
2. عدم امکان توسل به قوای دولتی یا هر وسیله قانونی دیگر.
3. متناسب بودن دفاع با خطر و رعایت حداقل لازم برای دفع تجاوز.
4. عدم قصد تجاوز (یعنی مدافع فقط قصد دفع تجاوز را داشته باشد، نه شروع آن).

در صورتی که تمامی این شرایط احراز شود، فرزند قاتل از هرگونه مجازات (قصاص، دیه، تعزیر) معاف خواهد بود.

اکراه و اجبار

اکراه و اجبار نیز می تواند بر مسئولیت کیفری تأثیر بگذارد. ماده 151 قانون مجازات اسلامی بیان می کند: «هرگاه کسی بر اثر اجبار یا اکراه دیگری مرتکب جرمی شود، مجازات نمی گردد، مگر در مورد قتل و جرح و ضرب که در این صورت فاعل ضامن است و اکراه کننده به مجازات فاعل محکوم می شود.»

این بدان معناست که اگر فرزندی تحت اکراه و اجبار شخص دیگری پدر خود را به قتل برساند، مجازات قصاص و دیه بر او جاری می شود، اما اکراه کننده (کسی که فرزند را مجبور به قتل کرده) نیز به مجازات فاعل (فرزند) محکوم خواهد شد. البته در صورت اثبات اکراه، ممکن است در میزان مجازات فرزند تخفیفاتی اعمال شود یا مجازات او به دیه تقلیل یابد.

فرآیند قضایی رسیدگی به قتل پدر توسط فرزند

پرونده های قتل، از جمله پرونده های قتل پدر توسط فرزند، از حساسیت و پیچیدگی بالایی برخوردارند و فرآیند قضایی خاص خود را طی می کنند. آشنایی با این مراحل برای درک کامل حکم فرزندی که پدرش را بکشد ضروری است.

مراحل شکایت و کشف جرم

1. گزارش وقوع جرم: معمولاً پس از کشف جسد و اطلاع مقامات انتظامی یا قضایی، پرونده قتل تشکیل می شود. این گزارش می تواند از سوی همسایگان، خانواده یا سایر شاهدان ارائه شود.
2. حضور در صحنه جرم: ضابطین دادگستری (مانند نیروی انتظامی) به همراه بازپرس یا نماینده دادستان، برای بررسی صحنه جرم، جمع آوری شواهد و مدارک، و معاینه جسد حاضر می شوند.
3. تحقیقات اولیه: بازپرس شروع به تحقیقات مقدماتی می کند که شامل بازجویی از مظنونین و شهود، بررسی سوابق خانوادگی، پزشکی قانونی و سایر اقدامات لازم برای کشف حقیقت است.

تحقیقات مقدماتی در دادسرا

1. بازپرس: بازپرس نقش محوری در مرحله تحقیقات مقدماتی دارد. او با بررسی مدارک، شواهد و اقرار متهم، نوع قتل (عمد، شبه عمد، خطای محض) را تشخیص می دهد. در این مرحله، کلمات کلیدی مانند مجازات قتل پدر توسط فرزند و قتل عمد پدر توسط فرزند مورد توجه قرار می گیرد تا پرونده به درستی هدایت شود.
2. دادستان: دادستان بر سیر تحقیقات بازپرس نظارت دارد و در نهایت با توجه به نظر بازپرس، کیفرخواست صادر می کند و پرونده را به دادگاه می فرستد. در صورت عدم کافی بودن دلایل، قرار منع تعقیب یا موقوفی تعقیب صادر می شود.

مراحل دادگاه (دادگاه کیفری یک)

1. رسیدگی در دادگاه کیفری یک: پرونده های قتل عمدی در صلاحیت دادگاه کیفری یک است. در این مرحله، طرفین دعوا (اولیای دم به عنوان شاکی و فرزند قاتل به عنوان متهم) و وکلای آن ها، دفاعیات خود را مطرح می کنند.
2. صدور رأی: دادگاه با توجه به مستندات، شواهد، اقاریر، نظریه پزشکی قانونی و دفاعیات، اقدام به صدور رأی می کند. رأی می تواند شامل قصاص، دیه، حبس تعزیری یا تبرئه باشد.

مراحل اجرای حکم

1. تایید حکم: پس از صدور رأی، حکم قصاص یا سایر مجازات ها ممکن است توسط دیوان عالی کشور تأیید شود.
2. درخواست قصاص: اگر حکم قصاص باشد، اولیای دم می توانند با درخواست خود، اجرای قصاص را از مقامات قضایی مطالبه کنند. آن ها همچنین می توانند از حق خود گذشت کرده یا درخواست دیه نمایند.
3. اجرای مجازات: در نهایت، مجازات تعیین شده (قصاص نفس، پرداخت دیه، حبس) به اجرا در می آید.

نتیجه گیری

حکم فرزندی که پدرش را بکشد در قوانین جمهوری اسلامی ایران، به دلیل شدت و قبح این عمل، بسیار جدی است. قتل عمد پدر توسط فرزند، مجازات قصاص نفس را به دنبال دارد، مگر اینکه اولیای دم از حق خود گذشت کنند یا شرایط خاصی مانند جنون یا صغر سن مانع اجرای آن شود. حتی در صورت گذشت از قصاص، مجازات حبس تعزیری برای حفظ نظم عمومی و جلوگیری از تجری، اعمال خواهد شد. علاوه بر این، فرزند قاتل از ارث پدر نیز محروم می شود.

در مواردی که قتل به صورت شبه عمد یا خطای محض اتفاق می افتد، مجازات اصلی پرداخت دیه است و قصاص در این موارد جایگاهی ندارد. شرایطی مانند جنون، سن پایین، دفاع مشروع و اکراه نیز می توانند مسئولیت کیفری فرزند را تغییر دهند یا مجازات را تخفیف دهند. با توجه به پیچیدگی های حقوقی و حساسیت این پرونده ها، همواره توصیه می شود که افراد درگیر با چنین مسائلی، حتماً از مشاوره وکلای متخصص حقوقی بهره مند شوند تا از تمامی ابعاد قانونی و فقهی پرونده آگاه گردند و بهترین تصمیم ممکن را اتخاذ کنند.

سوالات متداول

اگر فرزند، پدر معتاد و آزارگر خود را بکشد، حکمش چیست؟

حتی در صورتی که پدر معتاد یا آزارگر باشد، قتل عمد او توسط فرزند همچنان از نظر قانونی قتل عمد محسوب می شود و مجازات قصاص دارد. با این حال، در پرونده های قضایی، سابقه آزار و اذیت و شرایط روانی فرزند ممکن است به عنوان یکی از عوامل مؤثر در صدور حکم یا تخفیف مجازات (در صورت عدم درخواست قصاص توسط اولیای دم) مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، ممکن است شرایط دفاع مشروع در برخی موارد خاص قابل ادعا باشد که اثبات آن نیاز به مدارک و شواهد قوی دارد.

چه کسی در صورت قتل پدر توسط فرزند، ولی دم محسوب می شود؟

در صورت قتل پدر توسط فرزند، ولی دم شامل مادر مقتول، دیگر فرزندان مقتول (به جز فرزند قاتل) و در صورت نبود این افراد یا عدم صلاحیت آن ها، جد پدری و سپس سایر وراث طبقات بعدی می شوند. در نهایت، اگر هیچ ولی دمی شناسایی نشود، دادستان به نمایندگی از ولی امر حق قصاص را خواهد داشت.

آیا فرزند قاتل از پدر خود ارث می برد؟

خیر، بر اساس ماده 881 مکرر قانون مدنی و قواعد فقهی، قتل از موانع ارث است. بنابراین، فرزندی که پدر خود را به قتل عمد برساند، از ارث پدر محروم خواهد شد.

مجازات فرزند زیر 18 سال که پدرش را کشته چیست؟

اگر فرزند زیر 18 سال پدر خود را بکشد و دادگاه تشخیص دهد که او ماهیت یا حرمت جرم را درک نکرده یا در رشد عقلی او شبهه وجود دارد، به جای قصاص، به مجازات های جایگزین مانند پرداخت دیه، حبس تعزیری (متناسب با سن و شدت جرم) یا اقدامات تأمینی و تربیتی مانند نگهداری در کانون اصلاح و تربیت محکوم می شود. ماده 91 قانون مجازات اسلامی در این خصوص ملاک عمل است.

آیا مادر می تواند از قصاص فرزند قاتل پدر، گذشت کند؟

بله، مادر مقتول به عنوان یکی از اولیای دم، حق دارد که از قصاص فرزند قاتل گذشت کند یا در ازای دریافت دیه با او صلح نماید. رضایت او می تواند به نجات فرزند از قصاص منجر شود، اما در این صورت نیز فرزند قاتل با مجازات حبس تعزیری (ماده 612 قانون مجازات اسلامی) مواجه خواهد شد.

اگر قتل پدر، دفاع مشروع باشد، باز هم قصاص دارد؟

اگر قتل پدر در شرایط دفاع مشروع و با احراز تمامی شرایط قانونی آن (وجود خطر فعلی و قریب الوقوع، عدم امکان توسل به قوای دولتی، تناسب دفاع با خطر و عدم قصد تجاوز) صورت گرفته باشد، فرزند از هرگونه مجازات (قصاص، دیه، تعزیر) تبرئه خواهد شد.

تفاوت قتل عمد و قتل شبه عمد پدر توسط فرزند در مجازات چیست؟

تفاوت اصلی در مجازات است: در قتل عمد، مجازات اصلی قصاص نفس است (مگر با گذشت اولیای دم)، در حالی که در قتل شبه عمد، مجازات اصلی پرداخت دیه است. در قتل عمد، جانی قصد کشتن یا انجام فعل کشنده را دارد، اما در قتل شبه عمد، قصد کشتن وجود ندارد و فوت بر اثر خطای جانی رخ می دهد.