تصویر روز ناسا: رازگشایی از کاموای کیهانی

کهکشان مارپیچی NGC 3169 (جسم شماره 3169 در فهرست NGC) مانند یک خط کیهانی آشکار می شود. این کهکشان 70 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد (یک سال نوری فاصله ای است که نور در یک سال با سرعت 300000 کیلومتر در ثانیه حدود 9450 میلیارد کیلومتر طی می کند) و در جنوب ستاره درخشان اسد (آلفا اسد) قرار دارد. ) به سمت یک چراغ نشانگر ضعیف از صورت فلکی قابل مشاهده است.

بازوهای مارپیچی به وضوح اسکار امواج گرانشی را نشان می دهند، زیرا NGC 3169 (سمت چپ) و همسایه اش NGC 3166 با هم برخورد می کنند و فعل و انفعالات گرانشی قوی دارند. در نهایت این دو کهکشان با هم ادغام می شوند و یک کهکشان غول پیکر را تشکیل می دهند. این سرنوشتی است که در انتظار یک سوم کهکشان های جهان است و در 4 میلیارد سال آینده برای کهکشان ما، راه شیری و کهکشان همسایه ما آندرومدا رخ خواهد داد.

قوس ها و انفجار ستارگانی که فعالیت ستاره زایی قوی را نشان می دهند، نشانه های واضحی از برهمکنش های گرانشی قوی در سراسر این خوشه کهکشانی دوردست و رنگارنگ هستند. گستره تصویر حدود 20 دقیقه قوسی (دو سوم ضخامت قمر بدر) است که حدود 400000 سال نوری از ما فاصله دارد (برای مقایسه، کهکشان ما 100000 سال نوری وسعت دارد). در این تصویر NGC 3165 را در سمت راست تصویر می بینید که اندازه آن کوچکتر و رنگ آبی آن بیشتر است.

NGC 3169 یک کهکشان درخشان است که در سراسر طیف الکترومغناطیسی، از امواج رادیویی گرفته تا اشعه ایکس، قابل مشاهده است. چنین کهکشانی از ساختار «هسته های کهکشانی فعال» نیرو می گیرند و یک سیاه چاله بسیار پرجرم در مرکز خود دارند.

اعتبار تصویر و حق چاپ: کریستوف ورگنز، عزیز کایوچ. برای مشاهده تصویر در سایز بزرگتر اینجا کلیک کنید.

منبع: تصویر خورشیدی ناسا

5454