اتریوم کلاسیک چیست؟

اتریوم کلاسیک (ETC) یک پلتفرم بلاک چین غیرمتمرکز، متن باز و دارای قابلیت قرارداد هوشمند است که بر اساس زنجیره اصلی و تغییرناپذیر شبکه اتریوم بنا شده است. این پلتفرم پس از یک هارد فورک بحث برانگیز در سال ۲۰۱۶ و در پی هک پروژه دائو (The DAO) شکل گرفت؛ رویدادی که منجر به جدایی جامعه اتریوم به دو گروه شد: گروهی که به بازگرداندن تراکنش ها اعتقاد داشتند (اتریوم اصلی) و گروهی که بر اصل «کد، قانون است» و تغییرناپذیری بلاک چین پافشاری می کردند و اتریوم کلاسیک را حفظ کردند.

این پلتفرم، با حفظ اصول بنیادی تمرکززدایی و تغییرناپذیری، به کاربران امکان می دهد تا ارز دیجیتال بومی خود، ETC را مبادله کنند، قراردادهای هوشمند را اجرا کرده و برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را بر روی یک دفتر کل عمومی و ایمن توسعه دهند. اتریوم کلاسیک با وجود تفاوت های اساسی با اتریوم کنونی، جایگاه منحصر به فرد خود را در اکوسیستم ارزهای دیجیتال حفظ کرده و فلسفه ای خاص را دنبال می کند.

۱. اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) چیست؟ تعریف و کلیات

اتریوم کلاسیک یک پلتفرم محاسباتی توزیع شده، متن باز و مبتنی بر بلاک چین است که قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند را دارد. این شبکه به عنوان نسخه اصلی و بدون تغییر پروتکل اتریوم شناخته می شود که پس از یک انشعاب تاریخی در سال ۲۰۱۶، راه خود را از اتریوم (ETH) جدا کرد.

توکن بومی اتریوم کلاسیک با نماد ETC شناخته می شود که به آن اتر کلاسیک نیز می گویند. ETC نقش اساسی در عملکرد شبکه دارد؛ از جمله پرداخت کارمزدهای تراکنش (گس)، پاداش دهی به ماینرها و تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (DApps) که بر روی این بلاک چین ساخته می شوند. ارزش ETC در بازار ارزهای دیجیتال مانند هر دارایی دیجیتال دیگری متغیر است و رتبه بازار، ارزش بازار و حجم معاملات آن به صورت پویا تغییر می کند. این پلتفرم از نظر فلسفی بر حفظ زنجیره اصلی و تأکید بر تغییرناپذیری بلاک چین پایبند است و نام کلاسیک نیز به همین دلیل انتخاب شده است.

۲. تاریخچه پرفراز و نشیب اتریوم کلاسیک: تولد یک ایده فلسفی

تاریخچه اتریوم کلاسیک با وقایع دراماتیک و تصمیمات فلسفی عمیقی گره خورده است که مسیر اتریوم اصلی را برای همیشه تغییر داد. درک ریشه های این پروژه برای فهم فلسفه وجودی آن حیاتی است.

۲.۱. ریشه های اتریوم و پیدایش پروژه دائو (The DAO)

بنیان اتریوم توسط ویتالیک بوترین و تیم او در سال ۲۰۱۵ گذاشته شد. هدف اتریوم از همان ابتدا، فراتر از یک ارز دیجیتال صرف، ایجاد یک پلتفرم جهانی برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز و اجرای قراردادهای هوشمند بود. این ایده، انقلابی در دنیای فناوری و امور مالی محسوب می شد و به سرعت جامعه بزرگی از توسعه دهندگان و کاربران را به خود جذب کرد.

با گسترش اکوسیستم اتریوم، پروژه های مختلفی بر بستر آن متولد شدند. یکی از بلندپروازانه ترین و در عین حال بحث برانگیزترین آن ها، پروژه «دائو» (The DAO) بود. دائو یک سازمان خودمختار غیرمتمرکز (Decentralized Autonomous Organization) بود که به عنوان یک صندوق سرمایه گذاری جمعی (Crowdfunding) عظیم عمل می کرد. هدف دائو این بود که سرمایه های جمع آوری شده از طریق توکن های DAO را در پروژه های نوآورانه بلاک چینی سرمایه گذاری کند. این پروژه به سرعت محبوبیت یافت و موفق شد بیش از ۱۵۰ میلیون دلار اتر، معادل حدود ۱۴ درصد از کل عرضه اتر در آن زمان، جذب کند که آن را به یکی از بزرگترین پروژه های تاریخ کریپتو تبدیل کرد.

۲.۲. هک دائو و بحران اعتماد در جامعه اتریوم

در اواسط سال ۲۰۱۶، تنها چند ماه پس از راه اندازی، پروژه دائو با یک بحران جدی مواجه شد. یک مهاجم موفق شد با سوءاستفاده از یک نقص امنیتی در کد قرارداد هوشمند دائو، حدود ۵۰ میلیون دلار اتر را به یک آدرس مجزا منتقل کند. این رویداد، شوک بزرگی به جامعه اتریوم وارد کرد و اعتماد به نفس زیادی را از بین برد. این هک نه تنها از نظر مالی خسارت بار بود، بلکه مباحث جدی فلسفی را در مورد ماهیت بلاک چین و تغییرناپذیری آن آغاز کرد.

جامعه اتریوم با یک دوراهی بزرگ مواجه شد: آیا باید به اصل «تغییرناپذیری بلاک چین» پایبند ماند، حتی اگر این به معنای پذیرش خسارت ناشی از هک باشد؟ یا باید برای نجات وجوه کاربران و بازیابی اعتماد، در تاریخچه بلاک چین مداخله کرد؟ این سوال، بحث های داغ و اختلافات عمیقی را در بین توسعه دهندگان، ماینرها و کاربران اتریوم به وجود آورد.

۲.۳. انشعاب (Hard Fork) و ظهور اتریوم کلاسیک

پس از بحث های فراوان، اکثریت جامعه اتریوم، به رهبری بنیاد اتریوم، تصمیم گرفتند که برای بازگرداندن وجوه مسروقه به قربانیان هک دائو، یک «هارد فورک» (Hard Fork) یا انشعاب سخت را انجام دهند. این هارد فورک، در واقع یک تغییر ناسازگار در پروتکل بلاک چین بود که منجر به ایجاد یک زنجیره جدید شد. در این زنجیره جدید، تاریخچه هک دائو پاک شده و وجوه به مالکان اصلی بازگردانده می شد. این زنجیره جدید، همان اتریوم (ETH) است که امروزه می شناسیم.

اما همه با این تصمیم موافق نبودند. اقلیتی از جامعه اتریوم، که به اصول بنیادین بلاک چین، یعنی «کد، قانون است» (Code Is Law) و «تغییرناپذیری» اعتقاد راسخ داشتند، با این مداخله مخالف بودند. آن ها معتقد بودند که بلاک چین باید دست نخورده باقی بماند، حتی اگر این به معنای پذیرش عواقب هک باشد. از نظر آن ها، تغییر تاریخچه بلاک چین، به منزله زیر پا گذاشتن یکی از مهمترین اصول تمرکززدایی و اعتماد بود. این اقلیت تصمیم گرفتند که به استخراج و حفظ زنجیره اصلی و بدون تغییر اتریوم ادامه دهند و آن را «اتریوم کلاسیک» (Ethereum Classic) نامیدند. اینگونه بود که اتریوم کلاسیک، به عنوان نمادی از پایبندی به اصول بنیادین و تغییرناپذیری بلاک چین، متولد شد.

۳. فلسفه و اهداف بنیادی اتریوم کلاسیک

اتریوم کلاسیک فراتر از یک ارز دیجیتال، یک بیانیه فلسفی در دنیای بلاک چین است. اصول و اهداف بنیادی آن ریشه در رویدادهای تاریخی دارد که منجر به جدایی آن از اتریوم اصلی شد.

۳.۱. تغییرناپذیری (Immutability) و کد قانون است

هسته اصلی فلسفه اتریوم کلاسیک، مفهوم «تغییرناپذیری» است. این اصل بیان می کند که هر داده ای که یک بار در بلاک چین ثبت شود، باید برای همیشه ثابت و غیرقابل تغییر باقی بماند. هیچ فرد، سازمان یا حتی اکثریت جامعه نباید قادر به بازنویسی، حذف یا دستکاری تراکنش های گذشته باشد.

از این رویکرد، شعار «کد قانون است» (Code Is Law) نشأت می گیرد. این بدان معناست که قوانین حاکم بر شبکه و قراردادهای هوشمند، همان هایی هستند که در کد نوشته شده اند و هیچ مرجع انسانی یا مرکزی نباید بتواند این قوانین را پس از اجرا تغییر دهد. در واقع، این دیدگاه معتقد است که هرگونه مداخله انسانی، مانند آنچه در هارد فورک اتریوم اصلی برای بازگرداندن وجوه هک شده دائو رخ داد، به ماهیت غیرمتمرکز و بدون اعتماد بلاک چین لطمه می زند.

اتریوم کلاسیک این رویکرد را در تضاد با رویکرد «انعطاف پذیرتر» اتریوم اصلی می داند که حاضر به تغییر بلاک چین برای حل مشکلات حاد شد. این پافشاری بر تغییرناپذیری، اتریوم کلاسیک را برای کسانی که به خلوص فلسفه بلاک چین اعتقاد دارند، جذاب می سازد.

۳.۲. تمرکززدایی (Decentralization) در بالاترین سطح

جامعه اتریوم کلاسیک بر حفظ حداکثر سطح تمرکززدایی تأکید دارد. این بدان معناست که هیچ نهاد مرکزی، بنیاد، شرکت یا گروهی از افراد نباید کنترل شبکه را در دست داشته باشند. تصمیم گیری ها و حاکمیت باید به صورت توزیع شده و توسط تمامی شرکت کنندگان شبکه، شامل ماینرها، نودها و کاربران، انجام شود.

این رویکرد تضمین می کند که شبکه در برابر سانسور مقاوم است و هیچ قدرت واحدی نمی تواند تراکنش ها را مسدود کند یا پروتکل را به نفع منافع خاصی تغییر دهد. نودها و ماینرهای مستقل در سراسر جهان با اعتبارسنجی تراکنش ها و اضافه کردن بلاک های جدید، به حفظ امنیت و پایداری شبکه کمک می کنند. این مدل، شباهت زیادی به فلسفه بیت کوین در حفظ تمرکززدایی دارد و اتریوم کلاسیک نیز این مسیر را دنبال می کند.

۳.۳. پایداری و امنیت شبکه از طریق اثبات کار (PoW)

اتریوم کلاسیک متعهد به استفاده از مکانیسم اجماع اثبات کار (Proof of Work) است. این مکانیسم، مشابه آنچه در بیت کوین استفاده می شود، امنیت شبکه را از طریق قدرت محاسباتی ماینرها تأمین می کند. ماینرها با حل مسائل پیچیده رمزنگاری، بلاک های جدید را تولید کرده و تراکنش ها را تأیید می کنند. این فرآیند پرهزینه و انرژی بر، امنیت بالایی را در برابر حملات دوجانبه (Double Spending) و دستکاری های مخرب فراهم می آورد.

انتخاب PoW توسط اتریوم کلاسیک، آن را از اتریوم اصلی متمایز می کند که به سمت اثبات سهام (Proof of Stake) مهاجرت کرده است. جامعه ETC معتقد است که PoW، امن ترین و غیرمتمرکزترین مکانیسم اجماع است و تضمین می کند که امنیت شبکه به سرمایه گذاری واقعی در قدرت محاسباتی گره خورده است، نه به مقدار دارایی های سهام گذاری شده.

۳.۴. پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (DApps)

با وجود فلسفه محافظه کارانه اش در مورد تغییرناپذیری، اتریوم کلاسیک همچنان یک پلتفرم پیشرفته برای اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه برنامه های غیرمتمرکز (DApps) است. این شبکه از ماشین مجازی اتریوم (EVM) پشتیبانی می کند که محیطی برای اجرای کدهای قراردادهای هوشمند فراهم می آورد.

کاربران و توسعه دهندگان می توانند DApps خود را بر روی اتریوم کلاسیک مستقر کنند و از قابلیت های آن برای ایجاد ابزارهای مالی غیرمتمرکز (DeFi)، بازی ها، سیستم های رأی گیری و سایر کاربردها بهره ببرند. در این شبکه نیز مفهوم گاز برای پرداخت کارمزد عملیات محاسباتی و جلوگیری از حملات اسپم استفاده می شود. هر عملیاتی در EVM نیاز به مقداری گاز دارد که با ETC پرداخت می شود و این مکانیسم به تخصیص عادلانه منابع شبکه کمک می کند.

۴. اتریوم کلاسیک چگونه کار می کند؟ مکانیسم ها و جزئیات فنی

برای درک کامل اتریوم کلاسیک، آشنایی با سازوکارهای فنی و اجزای تشکیل دهنده آن ضروری است. این پلتفرم با وجود اشتراکات زیاد با اتریوم اولیه، ویژگی های خاص خود را توسعه داده است.

۴.۱. مکانیسم اجماع: اثبات کار (Proof of Work)

اتریوم کلاسیک، مانند بیت کوین، از مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) استفاده می کند. در این سیستم، ماینرها با استفاده از قدرت محاسباتی خود به رقابت می پردازند تا مسائل پیچیده رمزنگاری را حل کنند. اولین ماینری که پاسخ صحیح را پیدا کند، اجازه می یابد یک بلوک جدید حاوی تراکنش های تأیید شده را به بلاک چین اضافه کند و در ازای آن، پاداش بلاک به صورت ETC دریافت می کند.

این فرآیند، که به «ماینینگ» (Mining) معروف است، امنیت شبکه را تأمین می کند و از حملاتی مانند «حمله دوجانبه» (Double Spending) جلوگیری می کند، زیرا برای دستکاری تاریخچه بلاک چین نیاز به کنترل بخش قابل توجهی (بیش از ۵۰%) از کل قدرت هش شبکه است که انجام آن بسیار پرهزینه و دشوار است. ETC از الگوریتم هشینگ Etchash (نسخه ارتقا یافته Ethash) استفاده می کند که عمدتاً با استفاده از کارت های گرافیک (GPU) و در برخی موارد دستگاه های ASIC ماین می شود. این تمرکز بر PoW، یکی از تفاوت های کلیدی اتریوم کلاسیک با اتریوم (ETH) است که به سمت اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرده است.

۴.۲. سیاست پولی و محدودیت عرضه ETC

یکی دیگر از ویژگی های مهم اتریوم کلاسیک، سیاست پولی تعریف شده و محدودیت در عرضه کل توکن های ETC است. برخلاف اتریوم که در ابتدا سیاست پولی نامحدودی داشت (پیش از ارتقاء EIP-1559)، ETC با الهام از بیت کوین، سقف عرضه ای معادل ۲۱۰,۷۰۰,۰۰۰ واحد را برای خود تعیین کرده است.

این محدودیت عرضه از طریق مکانیسم «5M20» اعمال می شود که در ECIP-1017 (پیشنهاد بهبود اتریوم کلاسیک) مستند شده است. بر اساس این مکانیسم، پاداش بلاک به ماینرها هر ۵,۰۰۰,۰۰۰ بلاک، ۲۰% کاهش می یابد. این رویداد، که به «کاهش پاداش بلاک» (Block Reward Reduction) یا «هالفینگ» (Halving) در ETC نیز معروف است، عرضه جدید ETC را به مرور زمان کاهش داده و پتانسیل ضد تورمی به این ارز می بخشد. این سیاست، اتریوم کلاسیک را در زمره دارایی های «کمیاب» قرار می دهد و آن را برای سرمایه گذارانی که به دنبال حفظ ارزش در بلندمدت هستند، جذاب می کند.

۴.۳. ساختار بلاک چین و تراکنش ها

بلاک چین اتریوم کلاسیک یک دفتر کل توزیع شده و متوالی از بلاک ها است که هر بلاک حاوی مجموعه ای از تراکنش های تأیید شده است. این بلاک ها با استفاده از توابع هش رمزنگاری به یکدیگر متصل شده و یک زنجیره را تشکیل می دهند که تغییرناپذیری داده ها را تضمین می کند.

اتریوم کلاسیک از مکانیزم «انتقال حالت» (State Transition) استفاده می کند، به این معنی که بلاک چین وضعیت فعلی تمامی حساب ها، شامل موجودی اتر کلاسیک و داده های ذخیره شده در قراردادهای هوشمند را نگهداری می کند. این سیستم برخلاف مدل UTXO (Unspent Transaction Output) بیت کوین عمل می کند. هر تراکنش در ETC، تغییر حالتی را از یک وضعیت قبلی به وضعیت جدید نشان می دهد. این وضعیت در یک ساختار داده ای به نام «درخت مرکل پاتریشیا» (Merkle Patricia Tree) ذخیره می شود که امکان تأیید سریع و کارآمد وضعیت بلاک چین را فراهم می آورد.

اتریوم کلاسیک بر اساس فلسفه کد قانون است بنا شده است، اعتقادی که بیان می کند قراردادهای هوشمند و تراکنش ها باید دقیقاً مطابق با کدی که روی بلاک چین نوشته شده اند، اجرا شوند و هیچ مداخله انسانی نباید آنها را تغییر دهد.

۴.۴. آدرس ها و کیف پول های اتریوم کلاسیک

آدرس های اتریوم کلاسیک، مشابه آدرس های اتریوم، رشته هایی متشکل از ۴۰ رقم هگزادسیمال هستند که با پیشوند «0x» آغاز می شوند. این آدرس ها در واقع هش کلید عمومی کاربران هستند و برای دریافت و ارسال ETC و تعامل با قراردادهای هوشمند استفاده می شوند. هر آدرس اتریوم کلاسیک یک کلید خصوصی متناظر دارد که تنها با استفاده از آن می توان به وجوه ذخیره شده در آن آدرس دسترسی پیدا کرد و تراکنش ها را امضا کرد.

برای نگهداری امن ETC، کاربران می توانند از انواع مختلفی از کیف پول ها استفاده کنند:

• کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallets): مانند Ledger و Trezor که بالاترین سطح امنیت را فراهم می کنند.
• کیف پول های نرم افزاری (Software Wallets): مانند Metamask، MyEtherWallet یا Trust Wallet که به صورت اپلیکیشن موبایل یا افزونه مرورگر در دسترس هستند.
• کیف پول های تحت وب (Web Wallets): که از طریق مرورگر وب قابل دسترسی هستند و عموماً برای مبالغ کمتر توصیه می شوند.

انتخاب کیف پول مناسب بستگی به میزان ETC نگهداری شده و سطح امنیتی مورد نظر کاربر دارد.

۵. مقایسه جامع اتریوم کلاسیک (ETC) با اتریوم (ETH): جدول تفصیلی

اتریوم کلاسیک و اتریوم، با وجود ریشه مشترک، دو مسیر کاملاً متفاوت را در پیش گرفته اند. درک تفاوت های آن ها برای هر علاقه مند به ارزهای دیجیتال ضروری است.

۵.۱. تاریخچه و منشأ

هر دو پروژه در ابتدا یک بلاک چین واحد بودند که توسط ویتالیک بوترین در سال ۲۰۱۵ راه اندازی شد. نقطه عطف و جدایی آن ها، هک پروژه دائو در سال ۲۰۱۶ بود. پس از این هک، جامعه اتریوم به دو بخش تقسیم شد: گروهی که به بازگرداندن وجوه سرقت شده از طریق یک هارد فورک رأی دادند (ایجاد اتریوم ETH جدید) و گروهی که با این اقدام مخالف بودند و به حفظ زنجیره اصلی و بدون تغییر پافشاری کردند (اتریوم کلاسیک ETC).

۵.۲. مکانیسم اجماع

این یکی از بارزترین تفاوت هاست. اتریوم کلاسیک (ETC) همچنان از اثبات کار (PoW) استفاده می کند، مکانیزمی که در آن ماینرها با قدرت محاسباتی خود به تأیید تراکنش ها می پردازند. در مقابل، اتریوم (ETH) پس از ارتقاء بزرگ The Merge در سال ۲۰۲۲، به طور کامل به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرده است. در PoS، اعتبارسنج ها با سهام گذاری اتر، تراکنش ها را تأیید می کنند و این روش مصرف انرژی بسیار کمتری دارد.

۵.۳. فلسفه بنیادی

فلسفه بنیادی ETC بر تغییرناپذیری (Immutability) و اصل کد قانون است (Code Is Law) متمرکز است. این پروژه بر این باور است که هر داده ای که یک بار در بلاک چین ثبت شد، هرگز نباید تغییر کند. در مقابل، ETH رویکرد انعطاف پذیرتری را در پیش گرفته است، که اجازه می دهد در مواقع بحرانی و با اجماع جامعه، تغییراتی برای رفع مشکلات (مانند هک دائو) در پروتکل اعمال شود.

۵.۴. سقف عرضه

اتریوم کلاسیک (ETC) دارای سقف عرضه محدود ۲۱۰,۷۰۰,۰۰۰ واحد است، که با الهام از بیت کوین و برای ایجاد خاصیت ضد تورمی طراحی شده است. این سقف از طریق مکانیسم 5M20 (کاهش ۲۰ درصدی پاداش بلاک در هر ۵ میلیون بلاک) اعمال می شود. در حالی که اتریوم (ETH) سقف عرضه مشخصی ندارد و عرضه آن به صورت تدریجی افزایش می یابد، هرچند مکانیسم EIP-1559 بخشی از کارمزدهای تراکنش را می سوزاند که می تواند در مواقعی آن را ضد تورمی کند.

۵.۵. جامعه و توسعه دهندگان

اتریوم (ETH) جامعه ای بسیار بزرگ تر، فعال تر و پویاتر از توسعه دهندگان و کاربران دارد. اکوسیستم آن شامل هزاران پروژه DeFi، NFT، و DApps است و به سرعت در حال نوآوری است. در مقابل، اتریوم کلاسیک (ETC) دارای جامعه ای کوچک تر و وفادارتر است که عمدتاً بر حفظ اصول بنیادی تمرکز دارند. نرخ توسعه و پذیرش پروژه های جدید در ETC به مراتب کندتر از ETH است.

۵.۶. امنیت و حملات ۵۱٪

اتریوم (ETH) به دلیل داشتن قدرت هش بسیار بالا (در زمان PoW) و اکنون با اتکا به ارزش بالای سهام گذاری شده در PoS، از امنیت بسیار بالایی برخوردار است و کمتر مستعد حملات ۵۱ درصدی است. اتریوم کلاسیک (ETC) در سال ۲۰۲۰ با چندین حمله ۵۱ درصدی مواجه شد که نگرانی هایی را در مورد امنیت آن و تمرکز قدرت ماینینگ در این شبکه ایجاد کرد. اگرچه جامعه ETC برای افزایش امنیت تلاش هایی کرده است، اما این حملات به اعتبار آن لطمه زده است.

۵.۷. موارد استفاده و اکوسیستم

اتریوم (ETH) به عنوان پلتفرم غالب برای توسعه DApps، پروژه های DeFi، NFTها و متاورس شناخته می شود و اکوسیستم بسیار گسترده ای دارد. اتریوم کلاسیک (ETC) نیز از قراردادهای هوشمند و DApps پشتیبانی می کند، اما حجم پروژه ها و پذیرش آن در مقایسه با ETH به مراتب کمتر است و اکوسیستم آن به آن اندازه پویا نیست.

۵.۸. قیمت و ارزش بازار

به طور کلی، اتریوم (ETH) دارای قیمت و ارزش بازار بسیار بالاتری نسبت به اتریوم کلاسیک (ETC) است و پس از بیت کوین، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار است. ETC معمولاً با قیمت و ارزش بازار کمتری معامله می شود و نوسانات قیمتی آن نیز می تواند شدید باشد.

در جدول زیر، مقایسه ای جامع از اتریوم و اتریوم کلاسیک ارائه شده است:

ویژگی	اتریوم (ETH)	اتریوم کلاسیک (ETC)
سال شکل گیری	۲۰۱۵ (با هارد فورک در ۲۰۱۶)	۲۰۱۶ (پس از هارد فورک)
مکانیسم اجماع	اثبات سهام (PoS)	اثبات کار (PoW)
فلسفه بنیادی	انعطاف پذیری، پیشرفت و مقیاس پذیری	تغییرناپذیری، کد قانون است
سقف عرضه	نامحدود (با سوزاندن کارمزدها)	۲۱۰,۷۰۰,۰۰۰ واحد
جامعه و توسعه	بسیار بزرگ تر و فعال تر	کوچک تر و متمرکز بر اصول
امنیت (حملات ۵۱%)	بالا، مقاومت بیشتر	مواجهه با حملات در گذشته
اکوسیستم و موارد استفاده	بسیار گسترده (DeFi, NFT, DApps)	محدودتر (پشتیبانی از DApps)
قیمت و ارزش بازار	بالاتر، رتبه دوم بازار	پایین تر، رتبه پایین تر در بازار

۶. مزایا و معایب اتریوم کلاسیک

همانند هر پروژه بلاک چینی دیگری، اتریوم کلاسیک نیز نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد که برای هر سرمایه گذار یا توسعه دهنده ای اهمیت بالایی دارد.

۶.۱. مزایای اتریوم کلاسیک

اتریوم کلاسیک مزایای منحصر به فردی دارد که آن را برای گروه خاصی از کاربران و توسعه دهندگان جذاب می کند:

• پایبندی به اصول بنیادین بلاک چین: مهمترین مزیت ETC، تعهد آن به اصول اولیه بلاک چین، به ویژه تغییرناپذیری و تمرکززدایی مطلق است. برای کسانی که معتقدند بلاک چین نباید تحت هیچ شرایطی تغییر کند، ETC گزینه ایده آلی است.
• مکانیسم اثبات کار (PoW): بسیاری از ماینرها و طرفداران بیت کوین، PoW را امن ترین و مقاوم ترین مکانیسم اجماع می دانند. ETC با حفظ این مکانیسم، برای ماینرهایی که پس از مهاجرت اتریوم به PoS، به دنبال جایگزین PoW هستند، جذابیت دارد.
• سقف عرضه محدود: با داشتن سقف عرضه ۲۱۰,۷۰۰,۰۰۰ واحدی و مکانیسم کاهش پاداش بلاک (5M20)، ETC پتانسیل ضد تورمی مشابه بیت کوین را دارد. این ویژگی می تواند آن را به یک ذخیره ارزش بلندمدت تبدیل کند.
• جامعه وفادار و باثبات: با وجود کوچک تر بودن نسبت به اتریوم، جامعه اتریوم کلاسیک به شدت به فلسفه آن وفادار است. این پایداری فلسفی می تواند به ثبات بلندمدت پروژه کمک کند.
• قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند و DApps: اتریوم کلاسیک هنوز هم یک پلتفرم کامل برای توسعه و اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز است و ماشین مجازی اتریوم (EVM) را پشتیبانی می کند.

۶.۲. معایب اتریوم کلاسیک

با این حال، اتریوم کلاسیک با چالش ها و معایبی نیز روبروست که می تواند آینده آن را تحت تأثیر قرار دهد:

• چالش های امنیتی و حملات ۵۱٪: اتریوم کلاسیک در گذشته چندین بار هدف حملات ۵۱ درصدی قرار گرفته است. این حملات، که در آن یک مهاجم بیش از نیمی از قدرت هش شبکه را کنترل می کند، می تواند به دستکاری تراکنش ها و از بین بردن اعتماد منجر شود. اگرچه جامعه ETC برای افزایش امنیت تلاش کرده است، این سابقه به اعتبار آن لطمه زده است.
• پذیرش و توسعه محدودتر: در مقایسه با اکوسیستم عظیم اتریوم، اتریوم کلاسیک از پذیرش و توسعه کمتری برخوردار است. تعداد پروژه ها، توسعه دهندگان و کاربران فعال روی ETC به مراتب کمتر از ETH است. این می تواند به کندی در نوآوری و کاهش کاربرد منجر شود.
• مصرف انرژی بالا: به دلیل استفاده از مکانیسم اثبات کار (PoW)، اتریوم کلاسیک مصرف انرژی بالایی دارد. این موضوع می تواند انتقادهای زیست محیطی را به همراه داشته باشد و برای سرمایه گذارانی که به پایداری اهمیت می دهند، جذابیت کمتری داشته باشد.
• عدم نقشه راه متمرکز: برخلاف بسیاری از پروژه های بلاک چین که دارای یک نقشه راه (Roadmap) شفاف و متمرکز هستند، اتریوم کلاسیک کمتر بر یک نهاد مرکزی برای هدایت توسعه تکیه می کند. این رویکرد، در حالی که با فلسفه تمرکززدایی آن همخوانی دارد، می تواند به کندی در نوآوری و عدم هماهنگی در پیشرفت ها منجر شود.
• نوسانات قیمتی بالا و ریسک سرمایه گذاری: به دلیل حجم معاملات پایین تر و نگرانی های امنیتی، ETC ممکن است نوسانات قیمتی بالاتری را تجربه کند که ریسک سرمایه گذاری در آن را افزایش می دهد.

۷. آینده اتریوم کلاسیک و چشم انداز آن

آینده اتریوم کلاسیک به مجموعه ای از عوامل و چالش ها بستگی دارد که مسیر این بلاک چین را در اکوسیستم ارزهای دیجیتال تعیین می کند. این پروژه با وجود داشتن اصول بنیادی قوی، با واقعیت های بازار و رقابت فزاینده مواجه است.

یکی از نقاط قوت اتریوم کلاسیک، توسعه های اخیر پروتکل آن است. این پروژه به صورت مداوم در حال ارتقاء پروتکل خود بوده است. ارتقاء هایی مانند آتلانتیس (Atlantis)، آگارتا (Agharta)، ققنوس (Phoenix) و تانوس (Thanos) با هدف افزایش سازگاری با اتریوم اصلی و بهبود امنیت شبکه پیاده سازی شده اند. ارتقاء فونیکس به ویژه، سازگاری کامل پروتکل رمزنگاری بین اتریوم کلاسیک و اتریوم را فراهم آورد، که امکان اجرای برنامه ها و قراردادهای هوشمند مشابه را بر روی هر دو شبکه فراهم می کند. این ارتقاءها نشان دهنده تلاش جامعه برای مدرن سازی و حفظ رقابت پذیری پروتکل است.

موضع جامعه ETC در برابر تغییر مکانیسم اجماع به اثبات سهام (PoS) بسیار مشخص است. برخلاف اتریوم که به PoS مهاجرت کرد، اتریوم کلاسیک قاطعانه بر مکانیسم اثبات کار (PoW) پایبند مانده است. این تصمیم، ریشه در فلسفه «کد قانون است» و اعتقاد به امنیت و تمرکززدایی بیشتر PoW دارد. در واقع، ETC حتی «بمب دشواری» (Difficulty Bomb) را که برای وادار کردن اتریوم به مهاجرت به PoS طراحی شده بود، از پروتکل خود حذف کرد تا برای همیشه به PoW متعهد بماند. این رویکرد، ETC را به عنوان یک پلتفرم PoW قابل اعتماد برای ماینرهایی که به دنبال جایگزین برای ماینینگ اتریوم هستند، مطرح می کند.

جایگاه اتریوم کلاسیک در اکوسیستم ارزهای دیجیتال در آینده، تا حد زیادی به توانایی آن در حفظ اصول خود و در عین حال حل چالش های امنیتی بستگی دارد. پس از حملات ۵۱ درصدی در سال ۲۰۲۰، جامعه ETC تلاش هایی را برای افزایش امنیت شبکه، از جمله تغییر الگوریتم هشینگ Etchash (که به Thanos نیز معروف است)، انجام داد. این اقدامات با هدف جلوگیری از تمرکز قدرت هش و افزایش مقاومت در برابر حملات مشابه صورت گرفت.

پتانسیل رشد اتریوم کلاسیک بر اساس حفظ همین اصول است. برای سرمایه گذارانی که به تغییرناپذیری بلاک چین و تمرکززدایی مطلق اعتقاد دارند، ETC یک گزینه جذاب باقی می ماند. با این حال، چالش های پیش رو، از جمله رقابت با بلاک چین های جدیدتر و مقیاس پذیرتر، نیاز به جذب توسعه دهندگان جدید و اطمینان از امنیت پایدار، همچنان از موانع اصلی رشد آن محسوب می شوند. نحوه مواجهه جامعه با این چالش ها، نقش کلیدی در تعیین سرنوشت اتریوم کلاسیک در سال های آتی خواهد داشت.

حملات ۵۱ درصدی که اتریوم کلاسیک در سال ۲۰۲۰ تجربه کرد، چالش های امنیتی مهمی را برای این شبکه به وجود آورد و نشان دهنده ضرورت توسعه راهکارهای مقاومتی برای حفظ یکپارچگی بلاک چین های اثبات کار است.

نتیجه گیری

اتریوم کلاسیک (ETC) فراتر از یک ارز دیجیتال، نمادی از پایبندی سرسختانه به اصول بنیادین بلاک چین است. این پلتفرم که از دل یک انشعاب تاریخی در سال ۲۰۱۶ متولد شد، بر تغییرناپذیری کد قانون است و تمرکززدایی مطلق تأکید دارد. ETC با حفظ مکانیسم اثبات کار و سقف عرضه محدود، رویکردی متفاوت از اتریوم اصلی در پیش گرفته است.

جایگاه منحصربه فرد اتریوم کلاسیک در اکوسیستم کریپتو، آن را به گزینه ای برای کسانی تبدیل می کند که به اصالت و بدون تغییر ماندن بلاک چین اعتقاد دارند. با وجود مزایایی چون پایبندی به اصول، و پتانسیل ضد تورمی، چالش هایی مانند حملات امنیتی گذشته و پذیرش محدودتر، آینده آن را تحت تأثیر قرار داده است. در نهایت، هرگونه تصمیم گیری برای سرمایه گذاری یا استفاده از اتریوم کلاسیک، مستلزم انجام تحقیقات کامل و درک عمیق ریسک های مرتبط با آن است. این پروژه به عنوان یک درس بزرگ در تاریخ بلاک چین باقی مانده و نشان می دهد که فلسفه و اصول، می توانند به اندازه فناوری، بر مسیر یک پروژه تأثیرگذار باشند.