آیا هوش حیوانات را می‌توان اندازه‌گیری کرد؟

به گزارش خبرگزاری تینو مدرن، تصور رایج در مورد هوش حیوانات این است که این هوش به سلسله مراتب تمایل دارد و طبیعتاً ما انسان ها خود را در صدر این فهرست می یابیم.

شامپانزه ها، سمورها (سمورهای دریایی)، فیل ها و چندین گونه از پرندگان اغلب به دلیل هوششان مورد ستایش قرار می گیرند، اما سایر حیوانات در سطوح پایین تری در نظر گرفته می شوند.

با این حال، برخی از محققان سودمندی چنین سلسله مراتبی را مورد بحث قرار می دهند و استدلال می کنند که “هوش” مفهومی دشوار برای تعریف است و هیچ آزمون “عادلانه” برای اندازه گیری آن وجود ندارد.

اما در بیشتر موارد، اهمیتی ندارد که آنها درجات مختلفی از آگاهی داشته باشند. بلکه نکته مهم این است که آنها از طرق مختلف به اندازه کافی باهوش بودند تا بتوانند زنده بمانند و امیدواریم در حیات وحش رشد کنند.

ما خیلی روی انواع هوش خود تمرکز می کنیم، اما حیوانات هوش شگفت انگیزی دارند که ما هرگز به آنها دسترسی نداریم.

وقتی می بینیم که برخی از حیوانات خودشان از ابزار یا برنامه استفاده می کنند، سخت است بگوییم که آنها فکر نمی کنند. با این حال، ما انسان ها خیلی کمتر از حیواناتی که در سلسله مراتب فکری هستند، در این ویژگی مشترک هستیم.

این آگاهی به طور قابل توجهی بر نحوه رفتار ما با انواع مختلف حیوانات تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، همه از نگهداری شامپانزه ها در قفس های کوچک آزمایشگاهی ناراحت هستند، اما افراد زیادی از خوردن تخم مرغ هایی که در شرایط تنگ نگهداری می شوند ناراحت نیستند.

با این حال، بیشتر تحقیقات در مورد هوش بر روی گونه هایی متمرکز شده است که انتظار می رود باهوش تر باشند. این بدان معناست که ما واقعاً هیچ مدرکی مبنی بر باهوش بودن گونه های دیگر نداریم. بنابراین احترام ما از ابتدا ناعادلانه است.

کلاغ ها برای انتخاب بهترین و کم تردد مکان ها برای مخفی کردن غذا به حافظه اجتماعی خود تکیه می کنند، در حالی که سایر پرندگان برای یافتن غذا با ابزار خود در زمین حفاری می کنند. با این حال، توانایی استفاده از ابزار بیشتر به انسان نسبت داده می شود.